ตอนที่3
612 Words
“น่าสนใจดีนี่”
เขาลากเสียงยาว ขณะที่บุษบามินตราที่เพิ่งรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้นก็สะดุ้งโหยง
“เฮ้ มิ้นต์ล้อเล่น”
การแต่งงานกับวชรวรรธก็เหมือนทำสัญญากับจอมมาร ต้องได้ตกเป็นทาสเขาจนสิ้นใจตายแน่นอน
อีกอย่างเธอก็ไม่ได้รักเขาด้วย เธอคงจะแต่งงานกับเขาไม่ได้หรอก
เสียตัวน่ะไม่เท่ากับเสียใจไปทั้งชีวิตหรอกนะ เธอรู้ดี!
“ถ้าไม่แต่งงานก็เข้าคุก จบกันแค่นี้ ไปเจอกันในศาล พี่จะไปขอหลักฐานประกอบการแจ้งความ!”
“เดี๋ยวๆๆๆ” บุษบามินตรารีบกระโจนเข้าหาเขา ผ้าเผ้ออะไรไม่สนใจแล้วว่าตัวเองจะโป๊ถ้าไม่จับเอาไว้ “มิ้นต์แต่ง แต่งๆ แต่งแน่ๆ พี่เดย์ไม่ต้องไปแจ้งความนะ ห้ามบอกเรื่องนี้กับใคร แล้วมิ้นต์สัญญาว่าจะแต่งแน่นอน เดี๋ยวจะรีบให้พ่อไปขอเลย โอเคนะ”
“แน่ใจนะ” น้ำเสียงและสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความระแวงสงสัย
“พันเปอร์เซ็นต์! เราก็ทำเป็นจู๋จี๋แอบคบกันก่อนสองสามเดือน โกหกชาวบ้านไปว่าชอบๆ กันมานานแล้ว จากนั้นมิ้นต์จะไปบอกพ่อว่าอยากแต่งงานกับพี่เดย์”
“ไหนว่าจะให้พ่อมาขอ” คนฟังแทรกขึ้นพลางขมวดคิ้วมุ่น
“นี่” เธอประท้วง “มิ้นต์เป็นผู้หญิงไทยนะไม่ใช่อินเดีย! มิ้นต์ไม่สู้ค่าสินสอดพี่เดย์หรอก” ยิ่งเขาอวดตัวว่าบ้านรวย สินสอดที่เรียกจะต้องมากมายมหาศาลให้สมกับฐานะคุณชายใหญ่เครือเอสเอ็นจะออกเรือนแน่นอน!
“งั้นแสดงว่านอกจากพี่จะเสียหายแล้ว จะแต่งงานกับมิ้นต์ยังต้องเสียค่าสินสอดให้มิ้นต์อีกเหรอ?”
เขาถามเสียงเย็น ความเป็นนักธุรกิจหน้าเลือดเริ่มเปิดเผยเมื่อพูดถึงเงินๆ ทองๆ
“เอ่อ” บุษบามินตราถึงกับพูดอะไรไม่ออกไปครู่หนึ่ง “มิ้นต์สมมติเท่านั้น เอาน่า ยังไงก็จะไม่ให้พี่เดย์เสียเงินหรอก เดี๋ยวจะเอามาคืนให้หมดทุกบาททุกสตางค์”
“เพ้อเจ้อไปเรื่อย งั้นเอาอย่างนี้แล้วกัน ถ้ามิ้นต์รับปากว่าจะแต่งงานกับพี่ นอกเหนือจากนั้นพี่จะจัดการเอง”
“ต้องไม่บอกใคร อ้อ ห้ามแจ้งความจับมิ้นต์ด้วยนะ”
หญิงสาวสำทับอย่างไม่ค่อยไว้ใจเขาเท่าไรนัก
“งั้นตอนนี้มิ้นต์ก็ต้องจ่ายค่ามัดจำแล้วละ”
เขาบอกอย่างเจ้าเล่ห์ชั่วร้าย ก่อนจะเป็นฝ่ายเข้ามาหาเธอ จากนั้นก็ทำให้บุษบามินตราหัวหมุนด้วยจูบของเขาที่ทำให้เธอถึงกับสั่นสะท้าน พอจะต่อว่าเขาก็กลายเป็นว่าดันเปิดโอกาสให้เขาเข้าหาตัวเองเสียอย่างนั้น เธอรู้สึกเหมือนถูกไฟช็อตไปทั่วร่างในยามที่เขาสอดแทรกปลายลิ้นเข้ามาภายในปากของเธอ จูบของเขาก็เหมือนกับตัวเขา เต็มไปด้วยความเผด็จการร้ายกาจเอาแต่ใจ!
นี่ทำไมชีวิตของเธอถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้ มันดูเหมือนละครหลังข่าวไม่มีผิดเลย!
แถมเป็นละครน้ำเน่ายุงชุมบินว่อนหึ่งๆ อีกด้วย!
เอ๊ะ มาคิดๆ แล้วนี่มันเหมือนละครหลังข่าวภาคค่ำตรงไหน เธอ...นางสาวบุษบามินตราควรจะได้กอดผ้าห่มแน่น ร้องไห้กระซิกๆ แล้วประณามกล่าวโทษผู้ชายที่อาจจะเป็นพระเอกที่เธอเสียตัวให้นี่ ไม่ใช่... ไม่ใช่ให้เธอต้องตามไปเป็นทาสของคนที่กล่าวหาว่าเธอไปข่มขืนเขาอย่างนี้
มิหนำซ้ำ...หมอนี่ยังไม่ใช่พระเอก แต่เป็นตัวร้ายที่โฉดชั่วที่สุดในจักรวาลทางช้างเผือกนี่อีกต่างหาก!
นี่มันอะไรกัน!
- Writer
