“อ๋อ… ค่ะ... ”
หญิงสาวหายสงสัยแล้วว่าเหตุใดพ่อเลี้ยงเพลิงจึงเลือกรถกอล์ฟเป็นพาหนะในการเดินทางเข้าไปยังน้ำตก
“งั้นไปเลยนะครับ... ชักช้าเดี๋ยวมืด”
หนุ่มใหญ่กล่าวพลางเหลือบมองดวงตะวันสีแดงกลมโต คล้อยต่ำลงทุกขณะ หันมองหน้าหญิงสาวแล้วก้าวขึ้นมานั่งในตำแหน่งคนขับ
“ค่ะ... ”
เป็นไปตามแผนการที่แก้วตาแอบครุ่นคิดมาทั้งคืน แต่นิ่งไว้... รอให้ถึงจุดหมายก่อน หล่อนจะจู่โจม… แต่จะสำเร็จไหม? จะเป็นยังไง? แค่คิดก็ใจเต้นแรง
“โอ๊ย... ทางแคบมากค่ะคุณลุง... ”
หญิงสาวบ่นอุบ มือข้างหนึ่งของแก้วตาเกาะพนักข้างเบาะนั่งเอาไว้แน่นเมื่อรถต้องแล่นผ่านหลุมบ่อและพื้นที่ลาดชันในบางช่วง
พ่อเลี้ยงเพลิงจ้องมองคนตัวเล็กหันไปเกาะราวพนักของเบาะนั่งเอาไว้แน่น หลุมบ่อระหว่างเส้นทางทำเอาแก้วตาหัวสั่นหัวคลอนน่าสงสาร
“คุณลุงคะ… รถกอล์ฟขับยากไหมคะ”
แผนของแก้วตาเริ่มขึ้นแล้ว
“ไม่ยากครับ ใ
