Chapter Seventeen: Sweet Gestures
Nagising ako sa ibang kwarto. Nanlaki ang aking mga mata sa sobrang pagkabigla kung saang bahay naba ako?
“Ngg!” napangiwi ako sa sobrang sakit matapos kong subukang tumayo. Biglang kumirot ang aking lagusan at nawala ang lakas ng aking mga paa. Para akong naparalisa.
Biglang bumukas ang pinto at niluwa nito ang taong ayaw ko sanang makita sa araw na ngayon. “Good morning, Gio,” pagbati niya sa akin kasabay ng pagdala niya ng food tray na may kasamang pagkain sa ibabaw nito.
Umiwas ako ng tingin sa kanya. “G-Good morning din po, S-Sir Dmitri,” hindi ko siya magawang tingnan dahil nakatakip lang siya ng tuwalya at labis na umumbok ang kanyang kahabaan.
Bagong ligo pa siya.
“I made you breakfast in bed. And don’t worry. Nasa kwarto kita. Dito
