เสน่ห์รัก .. ผู้กองร้าย

แนะนำตัวละคร+เปิดเรื่อง

ร้อยตำรวจเอก หัสดินทร์ รัตนชัย หรือ ผู้กองภาม : หนุ่มหล่อแห่งกองปราบ ตำรวจอนาคตไกล อายุ 30 ปีสูง 186 นิสัยเก่ง ฉลาด กล้าหาญ แต่มีมุมอ่อนโยน รักใครรักจริง ไม่เคยมีแฟน แต่มีสาวๆจีบเพียบ แต่ไม่เคยสนใจใครเลย

ตรีทิพย์ วิเศษโยธิน : สาวสวย เป็นครูอนุบาล นิสัยน่ารัก ร่าเริง แก่นนิดๆซนหน่อยๆ มั่นใจในตัวเอง อายุ 23 ปี สูง 163

ณรงค์เดช รัตนชัย : พ่อของภาม

ปานวาด รัตนชัย : แม่ของภาม

เตชินทร์ วิเศษโธิน : พ่อของตรีทิพย์

น้ำทิพย์ วิเศษโยธิน : แม่ของตรีทิพย์

เตโช วิเศษโยธิน : อาหนุ่มของตรีทิพย์ ( ตัวเอกจาก เสน่หาคุณอาขา )

ลัลนา นวราชานนท์ : เพื่อนสนิทของตรีทิพย์ ( ตัวเอกจาก เสน่หาคุณอาขา )

ภูวรินทร์ : ลูกน้องคนสนิทของภาม เป็นตำรวจเหมือนกันยศร้อยตรี

แสงดาว : เพื่อนสนิทของผู้กองภาม แอบรักผู้กองภามมาตลอด

อัญชัญ : เพื่อนสนิทของแสงดาว

อติรุจ : เพื่อนใหม่ตรีทิพย์ เป็นครูสอนเด็ก ป.3 ในโรงเรียนเดียวกับตรีทิพย์และ แอบชอบตรีทิพย์ตั้งแต่แรกเจอ

ภายในงานแต่งอาเตโชกับลัลนา

ตรีทิพย์ได้รับข้อความจากผู้เป็นพ่อว่ามาถึงงานแล้ว ตรีทิพย์จึงออกไปรับ

" ป๊ากับม๊ามาแล้ว เดี๋ยวเรามานะ "

ตรีทิพย์หันไปบอกเพื่อนๆก่อนจะเดินออกไป

ตรงประตูทางเข้า คุณเตชินทร์และข้าวทิพย์ เดินเข้ามาพอดี ตรีทิพย์วิ่งไปกอดทันที

" ป๊า ม๊า "

" ไงลูกรัก ดื้อรึเปล่า "

" ดื้ออะไรล่ะป๊า ตรีออกจะน่ารัก "

" จ้าลูกสาว "

คำพูดของผู้เป็นแม่เหมือนจะประชดซะมากกว่า

" นี่ตรีทิพย์เหรอ ตายละ ไม่เจอกันนานมาก โตเป็นสาวสวยมากเลยนะคะเนี่ย เมื่อก่อนตัวเล็กมาก ไม่น่าเชื่อว่าโตมาจะมีน้ำมีนวลขาวผ่องได้ขนาดนี้ จำป้าได้มั้ย "

ตรีทิพย์ทำหน้างง เธอพึ่งสังเกตว่ามีคู่ชายหญิงอายุน่าจะไล่ๆกับพ่อแม่เธอ

ตรีทิพย์ได้แต่ยิ้ม เธอคิดว่าคงเป็นแขกของพ่อกับแม่

" นานมากเลยคงจำไม่ได้ นี่ป้าปาน ส่วนนี่ลุงเดชไงลูก คุณพ่อคุณแม่ของพี่ภามไง "

ถึงบางอ้อ

" อ๋อ จำได้แล้ว สวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า "

" พี่ภามก็มานะ แต่เอารถไปจอดอยู่เดี๋ยวคงมา พี่เค้าเป็นตำรวจ จะมาประจำที่นี่ ยังฝากหนูตรีดูแลด้วยนะ "

ตรีทิพย์ได้แต่ยิ้ม แต่ในใจกลับคิดสวนทาง

' ใครอยากเจอตานั่นกัน แล้วทำไมต้องดูแล '

" เดี๋ยวตรีให้เด็กยกเครื่องดื่มมาให้นะคะ คุณลุงคุณป้าเชิญด้านในก่อนค่ะ "

ตรีทิพย์จึงเดินนำเข้าไปด้านใน

" คุณพ่อคุณแม่ครับ "

" อ้าวตาภามมาพอดี ภาม จำน้องตรีได้มั้ย "

แต่ตรีทิพย์ไม่ได้สนใจ เธอไม่อยากเจอคนๆนี้

ภามเดินเข้ามาในงาน ด้วยชุดสูทสีเทา ผมเซ็ทขึ้น ใบหน้าหล่อเหลา สูงสมาร์ท

" ตรี สวัสดีพี่ภามสิลูก "

ตรีทิพย์จำต้องหันหน้าไป ยกมือไหว้อย่างเสียไม่ได้

นาทีแรกที่ภามเห็นตรีทิพย์ เขาอึ้งไปชั่วขณะ ตรีทิพย์ผิดจากเมื่อก่อนมาก จากเด็กแคระแกรน ผอมกะหร่อง วันนี้เธอเป็นสาว สวย หุ่นดี ไม่ผอม แต่ก็ไม่อ้วน เรียกว่ากำลังน่าฟัด ( คิดอะไรไอ้ภาม )

" สวัสดีครับน้องตรี "

ตรีทิพย์ยิ้มน้อยๆตามมารยาท

' หล่อก็หล่ออยู่แหละ แต่ฝังใจกับนิสัยแย่ๆมากกว่า ไม่ชอบ '

" เข้าไปข้างในดีกว่าครับ เดี๋ยวจะได้ไปทักทายเจ้าบ่าวซักหน่อย "

เตชินทร์เอ่ยปากชวน

ทันใดนั้นเตโชที่เห็นพี่ชายเดินเข้ามาในงาน พร้อมกับแขกของเขาจึงเดินมาต้อนรับ

" สวัสดีครับพี่ชินทร์ พี่ทิพย์ สวัสดีครับคุณณรงค์เดช คุณปานวาด "

ตรีทิพย์จึงถือโอกาสนี้หลบเลี่ยงไปเพราะไม่อยากอยู่กับคนที่ไม่ชอบหน้า แต่เธอไม่รู้เลยว่าเธออยู่ในสายตาของภามตลอด เขาลอบยิ้มเมื่อเธอหันหลังไป

" สวัสดีค่ะคุณเตโช พวกเราขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ "

" ขอบคุณครับ "

" สวัสดีครับอาโช "

" อ้าว มาด้วยเหรอครับผู้กองภาม "

ทำเอาภามยิ้มอย่างถ่อมตัว

" อย่าเรียกเต็มยศขนาดนั้นเลยครับอาโช เรียกภามเหมือนเดิมดีกว่า ผมจะย้ายมาประจำการที่นี่อาทิตย์หน้าครับ เลยมาดูหน้างานหน่อย "

" ได้ข่าวได้แฟนเด็กเหรอครับ เห็นคุณเตชินทร์บอกว่าสวยมากซะด้วย "

คำถามของคุณณรงค์เดชทำเอาเตโชยกยิ้ม ใช่สิ เจ้าสาวของเขา สวยมากเลยล่ะ

" ครับ ตามสบายนะครับ ใกล้เวลาเจ้าสาวจะออกมาแล้ว ผมขอตัวก่อนนะครับ "

ด้านตรีทิพย์ที่เดินเลี่ยงออกมาได้ก็บ่นอุบอิบมาจนถึงด้านนอก

" ใครอยากเจอตานี่กันนิสัยก็ไม่ดี ชอบแกล้งฉัน คอยดูนะถ้าป๊าบังคับให้ตรีแต่งงานกับตานี่ตรีจะอาละวาดให้บ้านพังเลย "

ภามที่เดินตามตรีทิพย์มาพอจะได้ยินประโยคท้ายแล้วเขาอดยิ้มขำไม่ได้

" บ่นอะไร "

" อุ๊ย !! "

ตรีทิพย์ตกใจจริงๆ เพราะไม่คิดว่าภามจะตามมา

พออยู่ใกล้ๆแบบนี้ ยิ่งเห็นว่าเขาหล่อ หล่อมากจริงๆ แถมตัวก็สูงมากด้วย เมื่อเทียบกับเธอที่สูงแค่ 163 ถ้าไม่ได้ส้นสูงช่วยคงจะเมื่อยคอแย่เลย ตรีทิพย์ทำหน้าไม่ถูกเลย

" บ่นเก่งเหมือนคนแก่เลย "

" ใครแก่ "

คำว่าแก่พูดเบาๆก็เจ็บ ตรีทิพย์ขึ้นเสียงทำหน้างอ ในขณะที่ภามหัวเราะขำในท่าทีของคนตัวเล็ก

" ไม่น่าเชื่อว่าเด็กแคระในวันนั้น โตขึ้นมาจะดูดีขนาดนี้ ไม่เสียแรงที่ยัดขนมปังให้ตั้งเยอะ "

ตรีทิพย์ยิ่งโกรธ เขาชอบแกล้งเธอมาตั้งแต่เด็กๆ ชอบเอาขนมปังมายัดใส่ปากทั้งที่เธอบอกว่าไม่อยากกิน เขาก็ยัดเยียดให้เธอกินจนอ้วกแตก

" ไอ้พี่ภาม!! "

" พูดไม่เพราะ ฟ้องน้าทิพย์ "

ภามหันหลังกำลังจะเดินไปแต่ตรีทิพย์มาขวางไว้

" เดี๋ยวๆๆๆ "

ภามมองหน้าตรีทิพย์ ทำหน้ายียวนกวนประสาท

" ขอโทษๆ ขอโทษแล้ว ห้ามฟ้องแม่ "

ตรีทิพย์หน้างอ เธอไม่อยากโดนแม่ตำหนิต่อหน้าคนอื่น

' นิสัยขี้ฟ้องไม่เคยเปลี่ยน '

ภามยิ้มอย่างเป็นต่อ ตรีทิพย์รู้สึกหมันไส้จึงเดินเลี่ยงเข้างาน ภามได้แต่มองตามแล้วยิ้ม

' ก็ยังน่ารักไม่เปลี่ยน แถมน่ารักมากขึ้นซะด้วย '

ภามเดินตามหลังตรีทิพย์เข้ามาในงาน

ในขณะที่ตรีทิพย์เดินเข้ามาภายในงาน ก็เป็นช่วงเวลาที่ลัลนากำลังจะโยนช่อดอกไม้ แต่ตรีทิพย์ไม่ได้สนใจ ก็เธอยังไม่พร้อมสละโสดนี่ กำลังจะเดินฝ่าฝูงชนที่อยากสละโสดทั้งหลาย อยู่ๆ ช่อดอกไม้ก็มาตกที่มือเธอพอดิบพอดี ทำเอาเหล่าสาวโสดหนุ่มโสดต่างมองด้วยความอิจฉา

แต่ตรีทิพย์ โครตงง !!?????

" มายังไงวะ "

เธอหันซ้ายหันขวา หันไปข้างหลัง ก็เจอภามที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ภามเดินผ่านเธอไปที่โต๊ะที่พ่อกับแม่เขานั่งอยู่ด้วยสีหน้ายิ้มน้อยๆ

ตรีทิพย์เดินมาหาพ่อกับแม่ของเธอ สีหน้ายังคงงงๆ

" อ้าวตรี ได้ช่อดอกไม้เหรอลูก เจ้าสาวคนต่อไป ว่าแต่ใครจะมาเป็นลูกเขยแม่น๊า "

น้ำทิพย์ถามอย่างอารมณ์ดี หันไปยิ้มกับสามีของเธอ

" ได้มายังไงก็ไม่รู้ค่ะ ตรียังงงอยู่เลย แต่ตรียังไม่อยากแต่งงานนะคะ ตรียังไม่พร้อมจะเป็นเจ้าสาว "

ตรีทิพย์พูดดักคอพ่อกับแม่ เพราะเธอรู้ว่าพ่อแม่อยากให้เธอแต่งงาน พูดจบเธอก็วางช่อดอกไม้ลงที่โต๊ะอย่างไม่ใยดี

" มีแต่คนอยากจะเป็นเจ้าสาวคนต่อไปทั้งนั้น มีแต่ลูกสาวเรานี่มั้งคะ "

คุณน้ำทิพย์หันไปพูดกับสามี และต่างหันไปมองหน้าลูกสาวที่ไม่ได้รู้ร้อนรู้หนาวอะไรเลย

คุณเตชินทร์กับคุณน้ำทิพย์ไม่คิดจะบังคับลูกสาวอยู่แล้ว แต่อยากให้ทุกย่างมันค่อยเป็นค่อยไปกับคนที่ท่านมองไว้ เพราะตรีทิพย์เองก็พึ่งจะเรียนจบ คงอยากทำงานก่อน

ที่สำคัญทั้งคุณเตชินทร์ และคุณน้ำทิพย์ ต่างก็เล็งภามมาเป็นลูกเขย แน่ล่ะ สองครอบครัวมีแผนจะดองเป็นทองแผ่นเดียวกัน แต่ติดที่ตรีทิพย์ดันไม่ชอบภาม โดยที่ทั้งพ่อและแม่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ในเมื่อลูกสาวมันดื้อนัก มันก็ต้องวางแผนกันหน่อย

ด้านภามที่นั่งมองตรีทิพย์สายตาพราว แล้วยิ้มในความหน้ามึนของอีกฝ่าย เธอตั้งใจปฏิเสธเขาตั้งแต่เริ่ม

' น่าสนุกแฮะ '