ณ บ้านป้าเนียม
ทั้งสองคนก็มาเก็บของ และก็มาลาป้าเนียม ที่เธอเคารพเหมือนญาติผู้ใหญ่คนหนึ่งถึงบ้าน และเล่าเรื่องราว ที่ไม่เข้าใจกันให้ป้าเนียมฟังทุกอย่าง และผู้ใหญ่ใจดีอย่างป้าเนียมก็เข้าใจเหตุผลทุกอย่าง
"ฉัตรมาลาจ้ะป้าเนียม" เธอพูดพร้อมกับก้มลงกราบที่ตัก
"ขอบคุณ คุณป้านะครับ ที่ดูแลฉัตรอย่างดีตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่"
"ป้าดีใจนะ ที่เอ็งมีความสุขและยิ้มได้แบบนี้ ดูแลหนูฉัตรดีๆ นะพ่อหนุ่ม ต่อจากนี้ก็รักกันมากๆ อย่ามีเรื่องที่ไม่ดีต่อกันอีกเลยนะ"
"ขอบคุณจ๊ะป้า"
"ผมสัญญาครับว่าผมจะรักและดูแลฉัตรให้ดีที่สุด"
ป้าเนียมก็โน้มตัวเข้าไปกอดทั้งสองคน ด้วยความรักใคร่ พร้อมกับตบที่บ่าเบาๆ
เมื่อร่ำลากันเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอก็เก็บของที่จำเป็น พร้อมกับเขาที่เดินตามเธอไม่ห่าง เหมือนกลัวว่าเธอจะหายไป จนเธอลอบยิ้มออกมาด้วยความรู้สึกดี
ณ บ้านชาลล์
คฤหาสน์หลังใหญ่สีขาว พร้อมกับเหล่าแม่บ้านพ่อบ้านและบอดี
