“จะมาทำไมไม่บอกกันก่อนครับ พี่จะได้รีบเคลียร์งาน” คลังแสงยิ้มอ่อนโยนแล้วโอบไหล่เล็กเอาไว้ แขนอีกข้างก็อุ้มหลานชายไปด้วย ขณะที่เดินออกมาจากห้องของเล่น
“เดลมาหาลูกค้าแถวนี้ค่ะเลยแวะมาหาพี่ด้วย”
“พี่ไม่รู้ว่าเดลจะมาเลยประชุมเลิกช้าไปนิดหน่อย”
“ไม่เป็นไรค่ะ เดลรู้ว่าพี่ยุ่งมาก”
“นี่ก็เย็นมากแล้ว ถ้าอย่างนั้นเรากลับกันดีกว่าครับ” คลังแสงชักชวน ตอนนั้นเองก็พบว่าหลานชายเงียบลงไปแปลกๆ
“ต้นหนาวครับ ยังตกใจอยู่เหรอ”
“เปล่าฮะ หนาวหยักมีแม่แบบพี่อยีสบ้าง” ใบหน้าเล็กของเด็กชายซุกลงบนไหล่แกร่งคุณอา ทำให้ผู้ใหญ่ทั้งสองมองหน้ากันโดยอัตโนมัติ
“ต้นหนาวเราเป็นลูกผู้ชายต้องไม่งอแงสิครับ ถึงคุณแม่ต้นหนาวไม่ได้อยู่ดูแลที่นี่ แต่อาแสงกับน้าเดลจะดูแลต้นหนาวเองนะ”
“ใช่จ๊ะ พี่สาวจะมาเล่นกับต้นหนาวบ่อยๆ ดีมั้ยคะ”
“จริงนะฮะ อย่าหยอกหนาวนะ”
“ค่ะ มาเกี่ยวก้อยสัญญากันเล้ย”
เด็กน้องยิ้มกว้างอย่างไร้เดียงสา รีบ
