22.00น.
“แล้วมังกรทั้งสองก็ครองรักกันอย่างมีความสุข”เดลด้าคลี่ยิ้มอ่อนโยนให้กับต้นหนาว ซึ่งหลับลงไปหลังจากฟังนิทานจบเพียงหนึ่งเรื่อง ผ้าห่มผืนหนาถูกดึงขึ้นคลุมกายเล็กอย่างเบามือ จากนั้นก็เอื้อมไปปิดโคมไฟบนหัวเตียง
“ขนตายาวเหมือนพี่คลังแสงเลยแฮะ”
ความน่ารัก น่าเอ็นดูของต้นหนาวทำให้เดลต้าถึงกับเกิดอาการรักเด็กขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เธอตกใจอยู่ไม่น้อยเมื่อรู้ว่าต้นหนาวถูกแม่แท้ๆ ทิ้งไปตั้งแต่ยังแบเบาะ ผู้หญิงคนนั้นจิตใจทำด้วยอะไรถึงได้ใจร้ายทิ้งลูกตัวเองได้ลงคอ จะสงสารก็แต่เหมันต์ที่เอาลูกเขามาเลี้ยงเอาเมี่ยงเขามาอม กลายเป็นคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวที่แสนดี จนเดลต้าใจอ่อนให้อภัยเรื่องในอดีตที่เขาเคยทำไม่ดีต่อเธอ
“ได้ยินนะว่าแอบนินทาพี่”
หมับ!
“พี่คลังแสง! ทำอะไรคะตกใจหมดเลยค่ะ” คนตัวเล็กสะดุ้งตกใจเมื่อถูกสวมกอดจากทางด้านหลัง กลิ่นหอมสบู่อ่อนๆ ที่แสนคุ้นเคยจากเจ้าของวงแขนแกร่งบ่งบอกว่าเขาเพิ่งอาบน้
