โชคดีที่รถของเดลต้ามีจีพีเอสติดอยู่ ทำให้คลังแสงตามมาช่วยเหลือได้ทัน แต่โชคร้ายก็คือที่นี่อยู่ไกลจากกรุงเทพฯมาก คลังแสงโทรบอกฮาน่าว่าเจอตัวเดลต้าแล้ว ส่วนชยุตก็ปลอดภัยดีไม่ได้เป็นอะไรร้ายแรง ซึ่งพ่อแม่ของเดลต้าก็ยอมเล่าทุกอย่างให้เธอฟังจนหมดเปลือกทำให้เดลต้าเข้าใจคลังแสงในที่สุด และทุกคนแนะนำให้พวกเขาพักเอาแรงก่อนแล้วค่อยเดินทางกลับวันพรุ่งนี้
“ทั้งรีสอร์ตเหลือห้องเดียว เฮียพักเป็นเพื่อนคุณเดลต้าก็แล้วกัน เดี๋ยวผมจะไปนอนในรถเอง”
เธียรยื่นคีย์การ์ดรีสอร์ตหลังสุดท้ายที่เหลืออยู่ให้คลังแสง เขารู้สึกผิดเรื่องเอกสารปลอมของลูกน้องตัวเองจึงติดตามมากับคลังแสงด้วยอีกคน
“เปิดกระจกรถเอาไว้ด้วยล่ะ เดี๋ยวตายในรถ”
“ไม่ต้องห่วงน่า ผมดูแลตัวเองได้” พูดจบเธียรก็เดินแยกไปอีกทางพร้อมด้วยบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปแบบถ้วย
คลังแสงเสียบคีย์การ์ดลงช่องเสียงบคีย์การ์ด ทำให้ไฟภายในห้องก็สว่างขึ้น ตามด้วยการทำงานแบบอ
