“อาแฉง หนาวคิกถุง” ต้นหนาวเด็กชายวัยสามขวบเศษหอมแก้มคลังแสงด้วยความคิดถึง
ต้นหนาวเป็นลูกของแฟนเก่าเหมันต์ ฝ่ายหญิงไปมีสัมพันธ์กับผู้ชายไม่เลือกหน้าจนตั้งท้อง เมื่อไม่มีใครยอมรับทารกในครรภ์เธอจึงเลือกที่จะเอาเด็กออก แต่เหมันต์ห้ามเอาไว้และขอเป็นคนรับผิดชอบเด็กชายที่เกิดมาเอง หลังจากคลอดต้นหนาวได้เพียงสามวันฝ่ายหญิงก็หนีไปเลย จนป่านนี้ก็ไม่มีข่าวคราว
“เจ้าแสบ คิดถึงที่สุดเลยครับ” อาหลานกอดกันกลมพลางสลับกันหอมแก้มซ้ายขวาด้วยความคิดถึง หลังจากที่ไม่ได้เจอเกือบสองสัปดาห์
“ไง ผู้นำแสงสว่างให้บ้าน” เหมันต์เอ่ยแซวน้องชายฝาแฝดที่ออกจากท้องแม่ห่างกันแค่สามนาที
“ช่ายๆ เมื่อคืนหนาวรออาแฉงจนดึกเยย คุณย่าบอกว่าช่วงนี้อาแฉงงานหนัก เยยไม่ค่อยกลับบ้าน” เด็กน้อยพูดชัดบ้างไม่ชัดบ้างตามวัย มือเล็กๆ นั่นวางลงแก้มของอาพร้อมสอดส่องสายตาหาร่องรอยความเหน็ดเหนื่อยอย่างไร้เดียงสา
“ใช่แล้วครับ ช่วงนี้งานอาเยอะมา
