คลังแสงกระตุกยิ้มเมื่อได้ยินสองสาวที่นั่งอยู่โต๊ะใกล้เคียงสนทนากัน เพราะผู้หญิงสมัยนี้เป็นแบบนี้ยังไงล่ะ เขาถึงไม่เคยคิดจะมองพวกหล่อนแบบจริงจัง แต่ถ้าให้กดจมเตียงล่ะก็ไม่แน่
“ยิ้มไรวะ” ไม้กล้าที่กำลังยกไวน์ขึ้นจิบมองเห็นรอยยิ้มของเพื่อนสนิทผ่านทางก้นแก้วก็อดสงสัยไม่ได้ “ไหนคืนนี้บอกว่าไม่มีอะไรน่าสนใจแล้วมึงจะยิ้มทำไม”
“นั่นเมื่อตอนหัวค่ำ แต่นี่ดึกแล้วเริ่มมีอะไรน่าสนใจแล้วว่ะ”
“หึ เว้นซักอาทิตย์ก็ได้นะมึง เดี๋ยวก็เป็นเอดส์ตายพอดี” ไม้กล้าเอ่ยประชดอย่างเหลืออด เมื่อเพื่อนหิ้วผู้หญิงขึ้นห้องเยอะจัดจนจำหน้าเจ้าหล่อนแต่ละคนไม่ได้
“ไอ้ห่า กูป้องกันดีเว้ย ไม่จูบ ไม่ดูด ไม่เลีย ยืดอกพกถุง เน้นกระแทก”
“เออ อย่าลืมฉีดแอลกอฮอล์ก่อนเอาด้วยล่ะ” ไม้กล้าประชดอีกครั้ง เขาส่ายหน้าให้เพื่อนอย่างเอือมระอาก่อนจะหันกลับมาสนใจยกไวน์ในมือขึ้นจิบอย่างสบายอารมณ์
ส่วนคลังแสงนั้นสายตาคมกริบกำลังจับจ้องอยู่ที่หญิงสาวคนหนึ่งซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ทรงสูงหน้าบาร์ เธอมากับเพื่อนอีกคนแต่เรือนร่างที่มีเพียงผ้าน้อยชิ้นปิดแทบไม่มิด ดึงดูดให้คลังแสงมองเธอแต่เพียงผู้เดียว สาวสวยตัวเล็กแต่นมโตในชุดเสื้อสายเดี่ยวที่ปิดเพียงด้านหน้า ส่วนแผ่นหลังขาวๆ นั้นเปลือยเปล่าทั้งแผ่นมีเพียงสายที่ทำจากมุกไขว้อยู่สองเส้นเท่านั้น
เธอตัวเล็กน่าจะสูงเท่าหัวไหล่ของเขาเห็นจะได้ แต่กลับมีหน้าอกขนาดใหญ่จนโผล่พ้นเสื้อที่แหวกลึกจนเกือบถึงสะดือ ล่อตาล่อใจคนเดินผ่านให้หันกลับไปมองทุกคน ทว่าเสือร้ายอย่างคลังแสงไม่ได้อยากทำแค่มอง แต่เขาอยากขย้ำมันให้แหลกคามือต่างหาก ท่าทางเธอกำลังจะเมาได้ที่แล้วเห็นทีต้องรีบเข้าไปทำความรู้จัก ถ้าใจตรงกันคืนนี้ห้องเชือดข้างบนก็คงได้ใช้งานเหมือนทุกอาทิตย์ที่ผ่านมา
“อ๊ะนั่น! คู่ซ้อมของฉันคืนนี้มาโน่นแล้ว”
หลังจากนั่งดื่มกันได้สักพักเซรีนก็ระริกระรี้โบกมือขึ้นทักผู้ชายคนหนึ่ง เธอพยักพเยิดหน้าไปทางชายหนุ่มร่างสูงโปร่งซึ่งยืนอยู่ไม่ไกลนัก เดลต้าไม่มั่นใจว่าหน้าตาเขาเป็นยังไง เพราะแอลกอฮอล์เริ่มออกฤทธิ์จนมองเห็นผู้มาใหม่แยกร่างเป็นสามร่างไปแล้ว รู้เพียงว่าเซรีนแค่ปัดขวาแอปพลิเคชันหนึ่งแล้วบังเอิญรู้จักกับผู้ชายคนนี้
“แกจะทิ้งฉันไปขึ้นเตียง ในขณะที่ฉันโลกเบี้ยวแล้วงี้”
“ไม่ทิ้ง ฉันแค่ไปคุยกับเขาแป๊บเดียว”
“ฉันอยากได้แบบนี้มั่งอ่ะ นี่ขนาดเห็นแยกเป็นสามร่างยังหล่อเลย” ดวงตาฉ่ำปรือจากฤทธิ์แอลกอฮอล์มองไปทางผู้ชายของเซรีนอย่างเพ้อฝัน
“เฮ้ยใจเย็น นั่นของเพื่อนค่ะอย่าแย่ง นั่งรออยู่นี่นะอย่าไปไหน อย่าวิ่งไปจูบใครซี้ซั้ว โอเค้ะ”
อีกหนึ่งเหตุผลที่เดลต้าไม่ค่อยออกไปเที่ยวไหนก็เพราะว่า เวลาที่เธอเมาแล้วชอบไล่จูบชาวบ้านเขาไปทั่วนั่นแหละ ขนาดเซรีนยังโดนเธอจูบมาแล้วเลย
“อืม~ แกไปเหอะ แต่กลับมาก่อนที่ฉันจะเมากว่านี้ได้มั้ย ฉันกลัวจะไปไล่จูบใครมั่วๆ อ่ะ”
“โอเคได้ เดี๋ยวมานะที่รัก”
มือเล็กตบลงแผ่นหลังเล็กเปลือยเปล่าของเดลต้าเบาๆ ครู่เดียวก็เดินสับขาบนส้นสูงห้านิ้วไปถึงตัวผู้ชายคนนั้นอย่างเร็วปร๋อ ราวกับเหาะได้ในหนังจีน นี่ใช่มั้ยที่เขาเรียกว่าตัวมารดากินเรียบทุกสถาบัน
เดลต้าย่นหน้าให้เพื่อนสนิทที่รักไม่ยุ่งมุ่งดึงขึ้นเตียงอย่างเอือมระอา หันกลับมายกกระจกขึ้นส่องสำรวจใบหน้า พบว่ามันเริ่มแดงระเรื่อ แต่เธอก็ยังยกแอลกอฮอล์ร้อนฉ่าในมือขึ้นดื่มไม่ยั้ง
“อร้าย...มะนาวนี้เปรี้ยวชะมัด” จากที่ดื่มเตกีล่าเพียวๆก็เปลี่ยนมาบีบมะนาวเข้าปากแล้วกำลังจะตามด้วยเครื่องดื่มในมือ ทว่ามะนาวเปรี้ยวเกินไปทำให้หญิงสาวเอาแต่เบ้หน้าจนลืมเตกีล่าไปสนิท
“ลองดื่มแบบชูทเตอร์ส[1]สิครับ” เมื่อเห็นว่าเป้าหมายนั่งอยู่คนเดียวคลังแสงก็รีบเดินเข้าไปนั่งเก้าอี้ทรงสูงตัวที่ว่างข้างๆ เธอ แล้วเริ่มปฏิบัติการทันที
“ฉันไม่อยากเลียมือค่ะ พอดีทาโลชั่นมาแล้วมันขม” เธอหันมาตอบยิ้มๆ กำลังจะยกเตกีล่าขึ้นดื่มแต่คลังแสงรั้งเอาไว้เสียก่อน
“ลองเลียบนมือผมมั้ย” คลังแสงโรยเกลือลงบนฝ่ามือตัวเอง แล้วเลิกคิ้วขึ้นมองเธอ
หญิงสาวปรือตาขึ้นมองเจ้าของใบหน้าหล่อคมด้วยท่าทางบ้องแบ๊ว สลับกับหลุบมองเกลือบนฝ่ามือราวกับกำลังชั่งใจ ดวงตาปรือฉ่ำช้อนขึ้นสบตากับชายหนุ่มอีกครั้งแล้วตัดสินใจโน้มลงตวัดปลายลิ้นเลียเกลือบนฝ่ามือของเขา แบบที่ยังไม่วางสายตาจากใบหน้าคมคาย ทำเอาหัวใจแกร่งถึงกับสั่นระริก ร่างกายร้อนวูบวาบจนหายใจติดขัด เผลอจินตนาการไปถึงตอนที่เธอเลียอย่างอื่นที่ไม่ใช่แค่เกลือบนฝ่ามือของเขา
"อืม~ อย่างนั้นแหละครับ"
[1] ชูทเตอร์ส (Shooters) คือ เลียเกลือที่ทาไว้ที่มือแล้วดื่มเตกีลา ตามด้วยมะนาวสดชิ้นเล็กๆ เป็นวิธีที่นิยมที่สุดในการดื่มเตกีลา