ติ๊งหน่อง! ติ๊งหน่อง!
ออดหน้าห้องส่งเสียงร้องปลุกให้คลังแสงรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในช่วงเวลาเกือบเที่ยงวัน ร่างหนาดันกายลุกขึ้นนั่งใช้มือหนาเสยผมตัวเองลวกๆ พอหันไปมองข้างกายกลับพบเพียงความว่างเปล่า แม่สาวน้อยสุดร้อนแรงเมื่อคืนหายตัวไปไหนเสียแล้ว เหลือเอาไว้เพียงกลิ่นกายหอมจางๆ กับคราบเลือดสีสดของเธอที่เปรอะเปื้อนอยู่บนผ้าปูที่นอนสีขาว ชวนให้เขาคิดถึงค่ำคืนอันร้อนแรงที่ผ่านมา
‘รอบสุดท้ายนะ ฉันแสบตรงนั้นไปหมดแล้ว’
‘ผมว่ายังพอได้อีกสองรอบนะ’
‘นะ...นี่! พอเลย ไม่งั้นฉันจะร้องไห้จริงๆ ด้วย’
“หึ”
คลังแสงหลุดขำออกมาเมื่อนึกถึงใบหน้าบูดบึ้งของคนที่ร่วมเตียงกันอย่างดุเดือด ปากบอกพอแต่ยอมให้จัดต่ออีกหลายรอบ บ่นว่าเจ็บแต่เธอก็เสร็จจนนับครั้งไม่ถ้วน
ชีวิตนี้มีอะไรกับผู้หญิงมามากหน้าหลายตา แต่เธอคนนี้ทั้งใหม่ ทั้งสด แถมยังฮึดสู้กับเขาอย่างไม่ล่าถอย เรียกว่าได้ใจเขาไปเต็มๆ
สายตาคมกวาดสายตามองไปรอ
