ตอนที่ 10 ภาพตัด
1503 Words
เช้าวันต่อมา
ฉันมาทำงานตามปกติและก็เดินมานั่งที่โต๊ะทำงานด้านในไม่กี่นาที ไอ้โบมันก็เดินมาหาฉันที่โต๊ะ และกระซิบถาม
“เจ๊....วันนี้ไปร้าน 77 กันไหม?”
ร้าน 77 ที่ไอ้โบมันว่า คือ ร้านเหล้าหลังบริษัทนี่ล่ะค่ะ ไอ้โบมันชอบไปนั่งมองผู้ชายที่ร้านนั้น มันไม่ชวนคนอื่นเพราะว่ามันกลัวว่าพวกนั้นมันจะเป็นคู่แข่ง แย่งซีน ของมัน มันเลยชวนฉัน ซึ่งก็รู้ๆ กันนะคะว่าฉันแก่เลยไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายของเด็กผู้ชายพวกนั้น....
“มีใครไปบ้าง?” ฉันรู้แล้วล่ะว่ามันมาไม้ไหน แต่ฉันก็ยังอยากจะแกล้งถาม
“ไปกันสองคนไงเจ๊”
“เออ...กูว่าแล้ว” ฉันพูดกับมันอย่างรู้ทัน มันก็ยิ้มแหยๆ
“เออ...เจอกันตอนเย็น ตอนนี้มึงรีบไปนั่งทำงานที่กูสั่งไว้ให้เสร็จก่อน”
“ค่า....เจ๊”
แม่ง! ฉันจะไม่อยากไปก็เพราะมันเรียกเจ๊นี่ล่ะ เน้นทุกดอกตอกทุกคำว่าแก่ ฟังดูไม่เข้าหูเอาซะเลย
เลิกงาน
ตอนนี้ฉันกับไอ้โบมาถึงที่ร้าน 77 แล้วล่ะ...ไอ้โบมันเลือกนั่งโต๊ะหน้า ร้านนี้เด็กผู้ชายวัยรุ่นเยอะมาก เพราะใกล้มหาลัยด้วย
“เจ๊ๆ ดูน้องคนนั้นดิ โคตรหล่อเลยอ่ะ”
ฉันหันไปตามที่ ไอ้โบมันชี้ ก็หล่อจริง ไรจริงอ่ะนะ หน้าใสยังกับพระเอกเกาหลีดูดีน่าค้นหา แบดบอยนิดๆ เห็นแล้วอยากเดินเข้าไปขอเบอร์เลย ถ้าย้อนไป 20 ปีก่อน น้องคนนี้คงได้เสร็จฉันแน่
แต่ตอนนี้คำว่าแก่มันแซงแทรกเข้ามาในรูหูของฉันอยู่นะสิ ถ้าไปจีบมันตอนนี้ มันคงจะว่าคนแก่อย่างฉันไม่เจียมแน่ๆ
หึ!! ทำไงจะได้กินเด็กวะ เบื่อชิบ!
เรื่องมันเศร้า แดกเหล้าดีกว่า แม่ง!!!! ฉันหันมาสนใจแก้วเหล้าต่อ แล้วกระดกไม่ยั้ง
“เจ๊ เบาๆ เดี๋ยวก็อ้วกหรอก รีบอะไรป่าวเนี่ย......”
ไอ้โบมันหันมาห้ามฉันที่ฉันเอาแต่กระดกเหล้าไม่หยุด
“อืม........เดี๋ยว เจ๊ไปห้องน้ำก่อนนะ”
โอ๊ย!!!!.......ภาพตัด
ฉันจำได้ว่าฉันลื่น......แล้วกำลังจะล้ม และฉันก็ฟื้นขึ้นมา ที่ไหนสักที่ มันไม่คุ้นตาเอาซะเลย จะว่าโรงพยาบาลมันก็ไม่ใช่นะ
ฉันมองไปรอบๆ ห้อง ไม่ใช่ห้องซิมันเหมือนฮาเร็มมากกว่า ภายในตบแต่งด้วยเครื่องประดับทอง ทั้งเตียงนอน เฟอร์นิเจอร์ มันช่าง
งดงามเหมือนในความฝันยิ่งนัก ฉันเคยเห็นสิ่งของพวกนี้แต่ในภาพวาดในพระราชวังสุลต่านเท่านั้น คนธรรมดาไม่น่าจะมีเครื่องทรง เครื่องประดับ เฟอร์นิเจอร์พวกนี้ได้แน่ๆ
อื้ม......ฉันขยี้ตาแล้วมองดูอีกที แสงนวลๆ ได้สาดส่องไปที่ผู้ชายโดนจับมัดมือโยงไว้กับขื่อด้านบน ไกลจากเตียงนอนไปไม่กี่ก้าว
แถมยังไม่ใส่เสื้อผ้า โชว์กล้ามหน้าท้องที่เรียงรายไปด้วยซิกแพคอย่างเซ็กซี่ พวกเขาใส่แค่...กางเกง? ไม่ ไม่ ไม่!!!!.....อันนั้นมันไม่ใช่กางเกงนะ!!!
ฉันมองอีกครั้งอย่างพิจารณา มันเหมือน...เหมือนอะไรมาครอบตรงอวัยวะเพศของเขาไว้มากกว่า
แถมตอนนี้ เขามีมากกว่า 1 คน แล้วหน้าตาทั้งหล่อเหลากำยำล่ำสันกันทั้งนั้น ฉันเห็นแล้วแบบคือ...น้ำฉันเดินเลยค่า...ฉันฝันอยู่หรือเปล่านี่!
ยิ่งมองแล้วก็ยิ่งเกิดอารมณ์ ฉันห่างหายจากผู้ชายมานาน ถึงจะเป็นแค่ฝันถ้าได้ลองสักคนก็คงจะดี ตอนนี้ต่อมร่านของฉันมันเริ่มทำงานแปลกๆ
ดูท่าทางพวกผู้ชายเหล่านั้นเขาหืดกระหายเหมือนจะพุ่งเข้ามาหาฉันบนเตียงด้วยความโกรธแค้น บางคนเหมือนจะวิ่งเข้ามาแต่ดีที่ยังมีโซ่คอยรั้งข้อมือของพวกเขาเอาไว้
ฉันก็หันมาสำรวจตัวเองอีกครั้ง ฉันนอนอยู่บนเตียงที่จัดเรียงสวยงามยังกับถ่ายหนังโป๊ เห็นแล้วมันก็สร้างบรรยากาศ สร้างอารมณ์ได้ดีจริงๆ อีกทั้งยังมีโซ่ แซ่ กุญแจมือวางอยู่รอบข้างอีก
ห๊ะ! ทำไม? ฉันมาอยู่ในชุดนี้ล่ะ ชุดหนังรัดรูปเน้นทรวดทรง ยังกับนางแมวยั่วสวาท ฉันเลื่อนมือมาจับใบหน้าของฉัน มันตึงๆ นะ เหมือนคนฉีดโบท็อกมาหลายซีซี แปลกจัง!
ฉันมองไปข้างหน้าเห็นกระจกบานใหญ่ที่ตั้งอยู่ เลยรีบลุกและพุ่งตัวขึ้นไปส่องกระจกทันที
ห๊ะ! OMG กรี๊ด..............
ก็ฉันตกใจหนิ! เพราะไอ้เงาของกระจก มันไม่ใช่หน้าของฉัน
ใคร!!!!!????? ฉันมาอยู่ในร่างของใครกัน
Hi……….
เสียงใครน่ะ? ปริ้ง........
ตอนนี้ฉันหันไปหาเสียงนั้น แล้วก็มีผู้หญิงคนนึงอายุ ประมาณ 20 ต้นๆ วาปมาจากไหนไม่รู้
กรี๊ดดดดดดดดด
เสียงกรี๊ดของฉันดังขึ้นอีกครั้ง ก็จะไม่ให้ฉันกรี๊ดได้ไงในเมื่อเธอคนนั้นวาปมาปรากฏตัวต่อหน้าต่อตาฉันซะขนาดนั้น
ธะ....เธอ....เป็นใคร? นี่ฉันตายแล้วเหรอเนี่ย!? ไม่นะ!!!
“หนิเธอหยุดร้องแล้วฟังฉันก่อน”
ฉันยังสติหลุด และโวยวาย จับตามเนื้อตัวของตัวเองอยู่ และหวาดกลัวเธอคนนั้นที่ยืนอยู่ตรงหน้า
“หยุด หยุด! ไม่ต้องกลัว ฉันไม่ทำอะไรเธอหลอกน่า หยุดโวยวายได้แล้ว”
“ละ แล้ว ธะ เธอ คือใคร.....” ฉันถามอย่างหวาดละแวง
“ฉันนะเหรอ เรียกฉันว่า ผู้คุมกฎ ก็แล้วกัน” ฉันทำหน้าสงสัยในสิ่งที่เขาพูด
“ผู้คุมกฎ อะไรเหรอ?”
“ก็เธอ อธิฐานทุกคืนไม่ใช่เหรอ ขอโน่นนี่นั่น ฉันก็จัดให้แล้วไง”
“จัดแบบไหน ยังไง อ่ะ?”
ก็เรื่องหน้าตาผิวพรรณที่อยากอ่อนกว่าวัย เรื่องเซ็กซ์ เรื่องผู้ชายไง เธอทำได้เต็มที่เลยนะ
“ทำแบบไหน?”
“ฉันพาเธอเข้ามาใช้ร่างของฮาวี่”
“ฮาวี่คือใคร?”
“แม่มด”
“ห๊ะ! แม่มด?”
“ไม่ใช่แม่มดธรรมดานะยะ ฮาวี่คือแม่มดสาวล่าสวาท”
“ล่าสวาท?”
“อ่ะฮาวี่ แนะนำตัวหน่อย”
หลังจากที่ฮาวี่ฟังพวกเธอพูดอยู่นาน นางก็ส่งเสียงทักทาย แม่ดาวมหาลัยรุ่นเดอะที่อยู่ในร่างเธอขึ้นมา
“Hi ฉันคือฮาวี่ แม่มดสาวพราวเสน่ห์ และชอบล่าสวาทเป็นที่สุด ฉันอนุญาตให้เธอใช้ร่างของฉันหาความสุขให้เบิกบานสำราญใจได้เลยนะยะ”
“ฉะ ฉัน....”
ฉันต้องตกใจกับร่างของตัวเอง และปากที่มันขยับโดยที่ในใจฉันมันไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย แต่ฮาวี่เธอเป็นคนควบคุมร่างนี้ และฉันก็รับรู้ถึงความรู้สึกเท่านั้น
“อ่ะ ฉันขออธิบายการใช้งานก่อนแล้วกันนะ”
พอฮาวี่แนะนำตัวเสร็จผู้คุมกฎก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง
“ถ้าเธอเบื่อ ที่นี่ ให้เธอพูดว่า ฮาเร็ม เชค! เชค! แล้ว ดีดนิ้ว 1 ที แต่ มันจะไปอีกที่นะ อันนั้นเธอเลือกไม่ได้ แล้วแต่เขาจะจัดสรรให้”
“เขานี่ใครเหรอ?”
“เอาน่าอย่าถามมาก เชิญเธอสนุกสนานสำราญใจได้เต็มที่ ฉันไปล่ะ ฝากด้วยแล้วกันนะฮาวี่”
“รับทราบค่า...คุณผู้คุมกฎ” ฮาวี่ตอบผู้คุมกฎอย่างเป็นกันเอง พลางพูดขึ้นกับฉัน
ปริ้ง....ฉันไปล่ะ
ฉันมองไปที่กระจก ก็เห็นปากฮาวี่ขยับ เธอกำลังผู้กับฉันที่อยู่ในร่างของเธอ
“เอาล่ะ ร่างนี้ฉันควบคุม และเธอเป็นคนรับรู้ถึงความรู้สึกนะ โอเคไหม?”
มาถึงขั้นนี้แล้วฉันจะไม่โอเคได้ด้วยเหรอ ฉันได้แต่คิดในใจ
“เอาน่า อันนี้มันเป็นสิ่งที่เธอขอมาทุกคืนหนิ” ฮาวี่พูดเหมือนเธอรับรู้ว่าฉัน กำลังคิดอะไร
“ฉันรู้ความคิดของเธอหมดแหละ อย่าลืมว่าตอนนี้เราอยู่ในร่างเดียวกัน”
“อืม...ฉันลืมไป แต่ฉันขอเรื่องความสวย และเรื่องผู้ชายเอาไว้ อย่าบอกนะว่า....”
“ก็ใช่ไง เธอจะได้ลิ้มลองกับกล้วย หลายๆ อันเลยล่ะ มันสนุกจะตาย ตอนเธอเป็นดาวมหาลัยทำไมไม่ลองล่ะ?”
“เธอรู้?” ฉันแปลกใจที่เธอรู้เรื่องที่ฉันเป็นดาวมหาลัยมาก่อน และยังรู้อีกหลายๆ เรื่องของฉัน
“ฉันรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับเธอนั้นแหละ”
“ก็ฉันเจอกับคนที่ฉันรักเขาจริงๆ ซะก่อนหนิ”
คิดแล้วก็ยังเสียดาย ที่เจอแบงค์มันเร็วเกินไป ยังร่านไม่หนำใจเลย อดลองอันอื่นเลยฉันน่าจะเป็นเหมือนไอ้มี่มัน รายนั้นโนสน โนแคร์ตัดอารมณ์ความเศร้าได้อย่างฉึบฉับ
“ไม่เป็นไร ฉันจะพาเธอไปชดเชย ให้สาสม”
“จริงดิ?”
เหลือจะเชื่อจริงๆ ใครจะไปคิดว่าสิ่งที่ฉันภาวนาขอมาทุกคืนมันจะเป็นจริงขึ้นมาได้ งานนี้บันเทิงแล้วล่ะ!
- Writer
