“ที่นี่เป็นเขตของทิศพายัพผมต้องลงไปแจ้งเรื่องก่อนนะครับ”
คานนั่งข้างคนขับรถพูดรายงานเจ้านายที่นั่งอยู่เบาะด้านหลังเพราะกฎกลางทุกทิศได้ระบุไว้ว่าการเดินทางของหัวหน้าทิศแต่ละคนจะเดินเข้าพื้นที่ทิศอื่นต้องแจ้งล่วงหน้าเพื่อกันการถูกลอบฆ่าทั้งสองฝ่าย
“เร็วๆ ถ้ามันไม่ให้ผ่านก็เปิดศึกซะ”
พายุตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ดูว้าวุ่นใจ ตอนนี้เขาแทบจะบ้าอยู่แล้วเพียงแค่ลูกน้องมารายงานว่าสัญญาณจีพีเอสของคู่หมั้นมาปรากฏอยู่ในเขตของคนอื่นเขาก็แทบจะเป็นบ้า ยิ่งเธอไม่อ่านข้อความ โทรศัพท์ก็ไม่รับ มันยิ่งทำให้เขากังวลว่าเธอตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า ทำไมกันนะ! ยิ่งเขาพยายามที่จะให้เธอออกห่างจากเรื่องร้ายๆ เจ้าตัวก็เหมือนจะยิ่งอยากเข้าไปใกล้
เรื่องที่ไปนอนค้างบ้านพ่อตัวเองเหมือนกัน ตอนนี้นิ่มไม่ได้เป็นเหมือนเมื่อก่อนที่จะไม่สามารถประเมินสถานการณ์ได้ว่าที่ไหนอันตราย ที่ไหนไม่อันตราย แต่ว่าทั้งๆ รู้ทำไมถึงได้ก้าวขาเ
