“อ้าว ออกไปตอนไหน” “พอตื่นก็ออกมาเลยค่ะ” “งั้นเดี๋ยวผมไปรับนะ” “ไม่ต้องค่ะ ฉันจะไม่ร่วมปาร์ตี้ของนายหัวกับเพื่อนแล้วค่ะ” เขาชะงัก “ทำไมล่ะ” “ฉันจะหยุดแค่นี้ ..ยังไงนายหัวก็ชนะเกมอยู่แล้วนี่คะ ไม่จำเป็นต้องพาฉันไปเปิดตัวในงานปาร์ตี้ ฉันไม่อยากหลุดน่ะค่ะ ฉันร้องไห้ไม่เก่ง แผนพังเปล่าๆ นายหัวก็แค่บอกเพื่อนๆว่าบอกเลิกฉันแล้วก็จบ ส่วนเรือฉันก็ไม่เอาแล้วค่ะ ขอแค่นายหัวหายแค้นฉัน ไม่มายุ่งกับฉันอีก ปล่อยให้ฉันทำงานอย่างมีความสุข ..ก็พอแล้วค่ะ” ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด... พูดจบ เธอก็วางสายไป ปล่อยให้เขายืนอึ้งอยู่เกือบนาที “อะไรวะเนี่ย..” ทำไมรู้สึกเหมือนโดนบอกเลิกเลยล่ะ ทำไมรู้สึกเหมือนอกหัก ทำไม.. “ก็ดีแล้วนี่ ..ยังไงเราก็ชนะอยู่ดี” แล้วทำไมถึงกังวล สับสน อลหม่าน ท้องไส้ปั่นป่วน สมองอื้ออึง “ตอนนี้เลยเหรอวะ” ทำไมอยู่ดีๆถึงอยากดื่มเหล้า อยากเมา อยากโวยวาย และอยากอาละวาดใส่ผู้หญิงคนนั้น แ