บทที่ 16 เรื่องฝังใจ
แม่ไม่รักเขากับพ่อแล้วจริง ๆ ใช่ไหม
‘จิณณ์! ไม่ใช่แม่นะ คนในภาพนั่นไม่ใช่แม่ แค่คนหน้าเหมือน จิณณ์อย่าไปเชื่อนะลูก แม่รักลูก รักพ่อของลูก แม่ไม่มีทางทำอย่างนั้น’ เจนนารีแก้ตัวอย่างร้อนรน
หากวทัญญูหมดความอดทนกับเรื่องนี้แล้ว ตบหน้าภรรยาไปอีกหนึ่งฉาด
เพี้ยะ!!
‘โอ๊ย!’
‘ที่กูให้มึง ที่กูทุ่มเทให้มึงกับลูกทั้งชีวิตมันไม่พอใช่ไหม มึงถึงได้หักหลังกู ตอแหลใส่กูสารพัด อีสารเลว!!’ ตั้งแต่เริ่มรู้สึกระแคะระคาย วทัญญูยูก็จ้างให้คนสืบเรื่องนี้ แต่เพราะทะเลาะกันบ่อย คนเป็นเมียจึงระวังตัวมากเป็นพิเศษ ในยามออกไปข้างนอกกับลูกน้องตัวเองก็มักจะใช้เรื่องงานเข้ามาอ้าง เวลามีคนรู้จักพบเจอในที่สาธารณะก็แค่บอกว่าออกมาทำงาน และแวะกินข้าวกัน ทำให้เจนนารีรอดตัวเรื่อยมา
กระทั่งปีที่แล้ว วทัญญูแน่ใจว่าเมียรักกำลังนอกใจ แต่เพราะยังรักและยังหวังว่าครอบครัวจะกลับมาสมบูรณ์เหมือนเดิม จึงให้โ
