อัคนี..
.ตอนนี้ผมกำลังขับรถพาชลไปโรงพยาบาลส่วนน้องธารผมเอาไปฝากป๊ากับแม่ไว้ก่อน
"ไฟ ถ้าชลเป็นอะไรไปชลฝากลูกด้วยนะ" เธอบอกผมด้วยน้ำเสียงที่แทบจะไม่มีแรงพูด
"พูดบ้าอะไรของเธอวะห๊ะ เงียบไปเลยฉันจะไม่ยอมให้เธอตายง่ายๆ หรอกน่า"
"คนเราหนีความตายไม่พ้นหรอกนะ" ผมเครียดมากเลยนะตอนนี้ยิ่งชลมาพูดเรื่องเป็นเรื่องตายอีก
"ถ้าจะตายก็ให้เราตายด้วยกันตอนแก่ตอนเฒ่าโน่นอย่าเพิ่งตายตอนนี้เพราะฉันจะไม่ยอมให้เธอตายไปก่อนฉันแน่"
"ไฟแต่ว่าแม่กับยายของชลท่านก็จากไปด้วยโรคนี้เหมือนกันนะ ฮึก ฮึก"
"แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะตายตามนี่นา แม่กับยายเธอท่านแก่แล้วร่างกายก็ไม่แข็งแรงมีโรคแทรกซ้อนเยอะแต่เธอยังแข็งแรงดีฉันมั่นใจว่าเธอต้องปลอดภัยเชื่อฉันนะ"
"แต่ถ้า.."
"ไม่มีแต่ไม่มีถ้าอะไรทั้งนั้น"
"ไฟ.."
"เธออย่าพูดมากเงียบไปเลยยิ่งเธอพูดฉันก็ยิ่งเครียดไม่มีสมาธิขับรถ" ผมอดไม่ไหวต้องหันดุคนข้างๆ ทั้งที่ไม่อยากจะท
