สายชล....
จากตอนแรกที่คิดว่าจะแค่พักสายตาเพราะวันนี้ฉันเหนื่อยมาทั้งวันทั้งเหนื่อยทั้งเครียดหลายๆ เรื่องฉันไม่รู้ว่าตัวเองหลับไปตอนไหนทั้งที่ในสถานการณ์แบบนี้ฉันไม่น่าจะหลับตาลงได้เลยและพอตื่นขึ้นมาก็เจอไฟยืนกอดอกมองฉันด้วยสายตาไม่พอใจอยู่ตรงหน้าในสภาพที่ เอ่ออ..ที่ฉันจะต้องหลบสายตาไม่กล้ามองเขาไปตรงๆ เพราะตอนนี้เขามีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันรอบเอวสอบโชว์ซิกแพคที่ทำให้ฉันใจสั่นได้ง่ายๆ ตั้งแต่เกิดมาฉันก็ไม่เคยเจอไม่เคยมองอะไรแบบนี้แบบจะจะสายตาแต่พอตั้งสติได้ว่ามาทำอะไรที่นี่ฉันก็ถามเขาออกไปด้วยเสียงที่มันสั่นจนรู้สึกได้แต่ฉันก็พยายามแล้วที่จะไม่ทำให้เขารู้ว่าฉันกำลังกลัว
"เอ่อแล้ว..แล้วเราต้องทำอะไรบ้าง"
"ถามจริงไม่เคยจริงๆ หรือแค่แสดงละคร"
"แสดงละคร?? "
"อืม ฮึ"
"เราบอกไปแล้วว่าเราไม่เคยขายตัว"
"แล้วทำไมถึงขายให้ฉันถ้าเธอไม่เคยทำมาก่อน"
"เรามีเรื่องจำเป็นต้องใช้เงินน่ะ"
"ก็เลยไม่ม
