พฤกษ์มองเรือนร่างอิ่มภายใต้อาภรณ์เนื้อบางที่ยักย้ายสะโพกเดินเข้าห้องน้ำ ก่อนจะเบือนหน้าหนี อารมณ์อยากจะฟัดแม่เมียจอมยั่วเหลือเกิน กะว่าจะรีบอาบน้ำแต่งตัวหนีไปทำงานต้องเป็นพับเก็บเพราะลูกน้อยที่อยู่ในอ้อมแขน ร่างสูงเดินหนีภาพตรงหน้า นิ่มอนงค์กลั้นยิ้ม
จริงๆ แล้วนิ่มอนงค์เรียนรู้วิธีการดูแลลูกน้อย ทั้งอาบน้ำ ป้อนข้าว ป้อนนมหรือแม้กระทั่งลูกอิ่มก็อย่าเพิ่งให้ลูกนอนเลยต้องพาเดินเสียก่อน แต่เพราะอยากใกล้ชิดกับสามี เธอจึงแกล้งทำอะไรไม่เป็นให้เขาต้องเข้ามาพัวพันอยู่ตลอดเวลา ก็ดูกันไปว่าเขาจะใจแข็งเป็นหิน แถมยังทำปากร้ายใส่เธอได้อีกสักกี่วัน ปกติเขาไม่ใช่คนแบบนี้ พฤกษ์เป็นผู้ชายอ่อนโยนและใส่ใจคนรอบข้าง เธอเชื่อว่าเขากำลังพิสูจน์ความรักจากหัวใจของเธอ และเธอก็ยินดีให้เขาพิสูจน์
“ว้าย! พี่พฤกษ์ขา...”
เสียงร้องในห้องน้ำทำให้พฤกษ์ที่อุ้มบุตรสาวเล่นอยู่ด้านนอกต้องเดินเข้าไปในห้องน้ำโดยเร็ว เขาถึงกับ
