“ไม่แปลกใจ” เขาเลิกคิ้วขณะถาม แม้ว่าเธอจะรู้อยู่แล้ว แต่ว่าเขาก็ไม่คุยเรื่องนี้มานานหลายเดือน หรือเธอที่รอเขาอยู่เช่นกัน เพื่อจะได้ปลดพันธะจากเขาไปมีคนอื่น
เธอส่ายหน้า เอาอะไรมาแปลกใจ แค่เขาไม่ใยดีเธอและลูกมันก็เป็นคำตอบที่ชัดเจน โดยไม่ต้องถามให้มากความอยู่แล้ว จะให้เธอไปเค้นเอาคำตอบอะไรจากเขาอีก
“ฉันอยากถามคุณสักคำ”
“อะไร”
“เคยรักฉันบ้างไหม”
เธออยากรู้เหมือนกันว่า เขาเคยรักเธอจริงๆ บ้างไหม ตลอดเวลานอกจากเวลาอยู่ด้วยกัน เขาทำเหมือนเธอเป็นอากาศ รู้ว่ามีแต่มองไม่เห็นจับต้องไม่ได้
“ทำไมถามอย่างนั้น” เขาเจ็บปวดที่เธอคิดว่าเขาไม่รัก เพราะตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน เขาคิดว่าเขาชัดเจนมากพอ แต่เธอยังต้องการการยืนยันอะไรจากเขาอีกงั้นเหรอ
“แค่อยากรู้ จะได้ไม่เสียใจทีหลัง” ชลันธรเองก็ทำใจมานานมากแล้ว คิดว่าตัวเองรับไหวกับคำตอบ
“ทุกการกระทำผมชัดเจน”
“ที่รังเกียจลูกกับฉันนี่ชัดเจนด้วยไหมค
