Chapter
27
ณชนกมองลูกชายมหาเศรษฐีชาวเยอรมันที่ยิ้มให้เธอและหันหลังเดินจากไปอย่างเงียบ ๆ โดยไม่ได้คิดหาเหตุผลถึงความบังเอิญที่ได้เจอเขาอีกครั้ง ร่างบางยืนนิ่งที่ริมฝั่งแม่น้ำซึ่งไหลเชี่ยวกราก เสียงนกร้องท่ามกลางหมู่ไม้และธรรมชาติช่วยปลอบประโลมหัวใจดวงนั้นให้ค่อย ๆ ผ่อนคลายจากความตึงเครียด สักครู่ร่างอรชรจึงค่อย ๆ หันหลังเดินกลับไปยังเปลญวนที่ซึ่งหนูน้อยยังคงหลับใหล หากแต่เมื่อหญิงสาวเดินกลับไปเธอกลับพบกับความว่างเปล่าในเปลที่แกว่งไปมาเบา ๆ
“คลีโอ...”
ณชนกรู้สึกประหลาดใจ ลูกสาวของเธอตื่นตอนไหนไม่รู้ ในเปลญวนนั้นว่างเปล่า หญิงสาวหันไปมองรอบ ๆ ตามสุมทุมพุ่มไม้เพราะนึกว่าคลีโออาจจะแอบเล่นที่ไหนสักแห่งก่อนส่งเสียงเรียก
“คลีโอ...คลีโอ...ลูกอยู่ไหน”
ร่างบอบบางรีบเดินกลับไปยังวิลล่าของเธอซึ่งเป็นที่พักรูปแบบสถาปัตยกรรมแบบบ้านชวาหลังคาทำด้วยไม้ไผ่หันออกด้านนอกอันเป็นเทคนิคเก่
