ณ คอนโดเสี่ยฟร๊อง
พอมาถึงห้องฉันก็เข้าห้องนอนไปเลย ไม่นานฉันก็ได้ยินเสียงเปิดประตูเข้ามา แล้วก็รู้สึกเหมือนเตียงมีคนมานอนข้าง ๆ คงจะเป็นเสี่ยฟร๊องแหละ
“ขอโทษที่ขึ้นเสียงใส่” เสี่ยเอามือมากอดเอวฉันที่กำลังนอนอยู่ แล้วก็พูดกับแผ่นหลังฉัน ฉันหันหน้าไปหาเสี่ยฟร๊อง
“เสี่ยต้องรู้จักใจเย็นกว่านี้นะคะ ทั้ง ๆ ที่เหมยมาหาเรื่องฮานะแท้ ๆ แต่เสี่ยกลับมาว่าฮานะ”
“ก็ฉันหึงเธอ แม่งดูมันมองเธอดิวะ” นั่นไง ใจเย็นได้แป๊บเดียวจริง ๆ
“ฮานะว่าคุยตอนนี้ไม่รู้เรื่องหรอกถ้าเสี่ยจะอารมณ์ร้อนแบบนี้” ฉันทำท่าจะลุกขึ้น
“เธอจะไปไหน” เสี่ยจับแขนฉันไว้
“ไปหาปิ่นค่ะ” ฉันพยายามดึงแขนออก
“ฉันขอโทษ ฉันยอมแล้ว อย่าไปเลยนะ” เสี่ยดึงฉันเข้าไปกอด
“เสี่ยต้องเข้าใจด้วยว่าฮานะเคยทำงานอะไรมา แล้วตอนนี้ฮานะมีแค่เสี่ย”
“ฉันรู้ ฉันจะพยายามคุมอารมณ์ตัวเองนะ”
“ฮานะรักเสี่ยมากนะคะ”
“ฉันก็รักเธอ” มองแบบหื่น ๆ
“นี่เสี่ยคิดจะ..
