เป็นชู้กับผัวยาย
ตอน หลงคารมคุณตาสายเปย์
เวลา09.00
แนนนั่งรถตู้สีขาวกับคุณยายผกามาศโดยมีคนขับรถขับพามาส่งที่ร้านทองแห่งหนึ่งในย่านชานเมือง เมื่อเข้ามาในร้านทองเจ๊แก่ๆหน้าตาออกจีนๆก็ทักทายคุณยายอย่างสนิทสนม หลังจากเชิญนั่งจิบน้ำชาด้วยกัน เจ้าของร้านทองก็ตะโกนเรียกลูกชายวัยไล่ๆกันกับแนนให้ออกมาหน้าร้านเพื่อแนะนำให้รู้จักกัน
ลูกชายร้านทองตกตะลึงเมื่อเห็นสาวที่สวมชุดเดรสสีขาวยาวเสมอเข่า เนื้อตัวเพรียวขาวซ่อนรูปกับใบหน้ารีเรียวของเธอช่างสวยบาดตาบาดใจ กระทั่งเจ๊เจ้าของร้านยังชมว่าแนนสวยเหมือนยายผกามาศสมัยเป็นนางงามตอนสาวๆ
หนุ่มตี๋ยังเรียนอยู่ปีสอง เขาสวมแว่นตาหนาเตอะและขี้อายเหมือนเด็กเนิร์ด กระนั้นเขาก็ถามแนนหลายเรื่องเพราะดูจะถูกใจเธอมาก ทว่าเขากลับไม่ใช่สเป็คของแนนเพราะว่าตัวผอมแห้งและมีผิวขาวเหลือง ตาตี่
แนนตอบคำถามหมดแล้วก็พยายามปลีกตัวออกจากวงสนทนาด้วยการลุกเดินมาก้มๆมองๆทองคำรูปพรรณต่างๆนาๆ
"ไหนๆน้องก็มาแล้ว เลือกทองให้น้องซักเส้นสิเต๋อเอ้ย" เจ๊ร้านทองเอ่ยเชียร์ลูกชายสุดขีด อาตี๋แว่นเตอะก็รีบลุกมายืนข้างๆแนน
"ไม่เป็นไรค่ะเต๋อ เราซื้อเองได้" แนนโบกมือปฏิเสธด้วยความเกรงอกเกรงใจ เธอขอพนักงานดูทองทั้งๆที่จริงๆแล้วไม่มีเงินเก็บพอจะซื้อได้ซักลาย
"เดี๋ยวยายจ่ายให้เอง ชอบเส้นไหนก็เอาเลย" ยายผกามาศรีบออกตัวแทนหลานเพราะกลัวเสียหน้า หล่อนรู้ไต๋แนนดีว่าน่าจะไม่มีตังพอจ่าย
"ไม่เป็นไรอย่าคิดเงินน้องแนนนะหงษ์ เดี๋ยวให้พี่เต๋อซื้อให้ รีบๆเลือกให้น้องสิเต๋อ" เจ๊ใหญ่สั่งพนักงานแล้วเร่งลูกชายให้ทำคะแนน
"พี่เลือกให้นะน้องแนน" อาเต๋อเอ่ยแล้วชี้ๆสั่งๆพนักงานให้เอาทองเส้นละสองสลึงออกมาวางเรียงเป็นตับ ที่น่าแปลกคือเค้าเรียกตัวเองว่าพี่ทั้งๆที่อายุเท่ากันกับแนน
"เส้นนี้ไหม ลายสวย ไม่ยาวเทอะทะด้วย"
"ไม่เป็นไรค่ะเต๋อ เราไม่"
แอ่ม! คุณยายกระแอมเสียงดังและขยิบตาใส่แนนจนเธอหุบปากเงียบ สุดท้ายแนนก็ได้สร้อยคอทองคำลายสองสลึงกลับมาที่บ้านหนึ่งเส้นในตอนบ่ายแก่ๆ เธอรู้สึกไม่สบายใจเหมือนตัวเองเป็นหนี้บุญคุณเต๋อกับแม่ของเขาจึงถอดทองออกเก็บไว้
หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วแนนก็พามะขามกับมะนาวออกมาอาบน้ำที่สนามหญ้า หลังจากนั้นก็กลับเข้ามานอนในห้องนอนทั้งที่สวมเสื้อยืดเอวลอยเปียกๆสีขาวและกางเกงขาสั้นสีชมพู หมาสองตัวก็นอนขนาบข้างกายชนิดที่หายใจรดกัน
พอถึงตอนเย็นแนนก็ลงมาทานมื้อค่ำกับยายและคุณตาที่เพิ่งกลับมาจากข้างนอก ขณะกำลังเริ่มรับประทานอาหารยายก็ถามไถ่ดูใจแนน
"เป็นยังไง เต๋อพอได้ไหม"
"คือ! หนูว่าเค้า อือ" แนนอ้ำอึ้ง
"ก็ยังไม่รู้จักนิสัยใจคอกันดีนี่นา คุยๆกันไปก่อนเหอะ" ยายบอก
"หือ! คนไม่ถูกชะตากันจะไปให้เค้าคุยกันทำไม อึดอัดกันเสียเปล่าๆ" จู่ๆเจ้าสัวผมขาวก็เอ่ยแทรก
"จะไม่ให้คุยได้ยังไง เค้าให้ทองมาตั้งสองสลึง เดี๋ยวเขาก็จะว่าเสียมารยาท" ยายหันมาบ่นใส้หน้าตาอั๋น
"โว๊ะ! สองสลึง เป็นเจ้าของร้านทองเลยนะ" ตาอั๋นบ่นและเอามือตีหน้าขาตัวเอง
"เห็นไหมแนน บอกแล้วคนจีนมันขี้เหนียว อย่า ๆ ๆ ขืนแต่งกันไปได้เป็นทาสสารพัดสารเพ เดี๋ยวนี้เขาเลิกนิยมแล้วนะไอ้วัฒนธรรมผู้ชายเป็นใหญ่เนี่ย
"อือ! ใช่ค่ะ ๆ" แนนหยักหน้ารับอย่างลืมตัวเพราะตาอั๋นพูดถูกใจทุกตรง
"งั้นเดี๋ยวจะหาให้ใหม่ เอาลูกเจ้าของร้านอาหารไหมล่ะตัว" ยายบอกแนนแล้วหันไปปรึกษาคุณตา
"เลิกจับคู่จับถุงชนเหอะยาย เดี๋ยวนี้ถ้าผู้หญิงทำตัวทำตัวสวยๆรวยๆดีพวกผู้ชายก็วิ่งเข้าหา ถึงตอนนั้นค่อยให้หลานเลือกเอาเอง" ตาอั๋นตอบอย่างมีเลศนัย
"แล้วมันต้องทำตัวยังไงคะ สวยๆรวยๆ" แนนหันมาถามคุณตา
"เออ นั่นสิ อะไรของคุณ" ยายบ่น
"ก็ เดี๋ยวพรุ่งนี้ตาซื้อรถให้ขับ แล้วไอทองนั่นไม่ต้องไปใส่ เดี๋ยวนี้เขาสวมเพชรกัน เอาไปให้ไอ้มะนาวกับมะขามใส่เล่นเถอะ" ตาตอบ
ซื้อรถ! แนนอุทานและอ้าปากค้าง ยายก็ตกใจหน้าสั่น
"อื้ม! ซื้อรถ ซื้อชุดสวยๆแล้วหัดตีกอล์ฟ เตี๋ยวตาจะสอนเอง อยากได้ลูกเสือมันก็ต้องหัดเข้าถ้ำเสือ"
"ยังไงตา" แนนกับยายเอ่ยพร้อมกัน
"ก็อยากได้หลายเขยรวยๆก็ให้หลานหัดเข้าสังคมพวกไฮโซสิ ประสาอะไรกับพวกเ**กร้านทองขี้เหนียว สมัยนี้เค้าคุยกันหลักร้อยล้านพันล้านแล้วสินสอดน่ะ" ตาอั๋นตอบ
"เหอะ! ๆ เออดี" ยายเอ่ยและตีมืออย่างชอบอกชอบใจ หล่อนคิดว่าหากได้หลานเขยระดับไฮโซตัวเองก็คงจะสบายไปอีกคน
"กินเยอะๆล่ะ อย่านอนดึก พรุ่งนี้ตื่นเช้าๆก็ไปเลือกรถกับตาเลย" คุณตาเอ่ยและตักปลาทับทิมนึ่งมะนาวใส่จานข้าวให้หลานสาวคนสวย
"ขอบคุณค่ะ ฮิ! ๆ" แนนยิ้มและรู้สึกถูกชะตาตาอั๋นขึ้นมาทั้งที่ก่อนหน้านี้เธอเกลียดเขาแทบตาย
เช้าวันรุ่งขึ้น แนนกับคุณยายแต่งตัวสวยมานั่งจิบกาแฟร้อนรอคุณตาที่โต๊ะอาหาร
"เอ้า! ยายจะไปด้วยหรือ" ตาอั๋นเดินลงมาในชุดสูทสีเทาและเอ่ยทักยายอย่างแปลกใจ
"ก็ไปสิ จะไปช่วยดูสีดูอะไรๆให้ว่ามันถูกโฉลกกับดวงหลานไหม" ยายลุกยืนและตอบ
ตาอั๋นส่ายหัวแล้วล้วงบัตรออกมาจากเสื้อสูท
"ตาย ๆ อุส่าห์ซื้อบัตรสปาผิวทองคำไว้ให้ยาย จะหมดอายุแล้วด้วยสิ ซื้อมาตั้งสามใบนึกว่าจะพาเพื่อนไป"
"ไป ๆ เดี๋ยวงั้นหลานแนนไปกับตานะ" คุณยายรีบวิ่งไปแย่งบัตรในมือตาอั๋นแล้วรีบโทรหาพวกคุณหญิงคุณนาย
"ป่ะคนสวย เลือกไว้แล้วยังว่าชอบสีอะไร" ตาอั๋นเอ่ยแล้วเดินนำออกบ้านโดยไม่รอฟังคำตอบ แนนลุกยืนแล้วเดินตามหลังคุณตาไปอย่างงงๆ พอขึ้นมาบนรถเก๋งหรูสีบรอนซ์เขาก็ขับแล่นฉิวออกจากบ้านหรูริมน้ำ
ขณะนั่งเบาะหน้าข้างคนขับแนนแต่งเอามือปิดหน้าขา เธออยู่ชุดที่คิดว่าเรียบร้อยสุดๆ เป็นกระโปรงพลีทสีดำยาวเสมอเข่าและเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวพับแขน ระหว่างขับรถตาอั๋นแอบมองใบหน้าเรียวคมและอมยิ้มอยู่คนเดียว
"รถที่จะซื้อหนูยังไม่รู้เลยว่าจะซื้อรุ่นไหนน่ะ" แนนเอ่ยกลบความเงียบงัน
"สมัยนี้ก็ต้องรถไฟฟ้านะ หนูชอบสีอะไรล่ะ" คุณตาถามเสียงหวาน
"ก็ไม่สีฟ้าก็ชมพูค่ะ" แนนตอบ
"อืม! ๆ สีชมพูน่าจะเหมาะกับหนูนะ ผิวขาวๆอมชมพูเสียด้วย" ตาเอ่ยขณะชำเลืองตามองผิวพรรณของแนน
"ก็ดีค่ะ ฮิ! ๆ"
"งัั้นเอาตัวท็อปไปเลยเนอะ จะได้ดูหรูหราสมฐานะหลานตา หึ! ๆ"
"ตัวท็อปนี่มันราคาเท่าไรคะ คุณตา" แนนเองก็ทำเสียงหวานขึ้นเรื่อยๆ
"ก็สามสี่ล้านเอง"
สามล้าน!
สี่ล้าน!
แนนอุทานแล้วยกมือปิดปากตัวเอง
"หิ! ๆ เอาน่ะ ของมันต้องมี คนสวยๆอย่างหลานตาก็ต้องคู่กับอะไรที่มันหรูๆแพงๆ"
คุณตาเอ่ยและถือโอกาสยกมือซ้ายขึ้นมาลูบหัวของแนนเบาๆ
"ยังงั้นเหรอคะ ขอบคุณค่ะตา" แนนเอียงหน้ายิ้มแล้วปล่อยให้ผัวยายลูบหัวเล่นอย่างกับตอนที่ตัวเองลูบหัวหมา
เอี๊ยด! ๆ ไม่ทันไรรถหรูก็มาจอดหน้าโชว์รูมขายรถไฟฟ้าแบรนด์ดัง ตาอั๋นเดินนำแนนเข้ามาเลือกดูรถหลายชนิด ทั้งแบบสี่ประตู ห้าประตู mpv และsuv
แนนถูกใจรถเก๋งห้าประตูคันเล็กสีชมพู เธอวิ่งไปลากแขนตาที่กำลังยืนพูดคุยกับผู้จัดการศูนย์อยู่ เธอควงแขนตาเข้ามานั่งคู่กันในรถอย่างตื่นเต้นดีใจเหมือนเด็กกำลังได้ของเล่นชิ้นใหม่
"ดีไหมคะตา คันเล็กเหมาะกับหนูเลย"แนนนั่งขยับพวงมาลัยและหันมาถามตาอั๋นที่นั่งเบาะข้างคนขับ
"มันก็สวยดีนะแนน แต่มันเล็กแบบนี้จะเล่นท่า เอ๊ย! จะปรับเบาะปรับอะไรก็ติดแข้งติดขาไปหมด"
"อ้าวเหรอคะ งั้นเอาคันใหญ่กว่านี้ไหมคะ แต่มันแพงนะตา"
"เอาmpvห้าประตูดีกว่า โน่นๆคันโน้นๆลงไปดูกัน" คุณตาเอ่ยแล้วออกจากรถมายืนรอแนน
"อ๋อ! แบบนั้นก็มีห้าประตูเหรอคะ หนูเพิ่งเห็น ฮิ! ๆ" แนนวิ่งมาควงแขนตาแล้วพากันเดินไปดูรถmpvสีชมพู
"โหว สี่ล้านห้าเลยนะคะตา" แนนก้มหน้ามองป้ายบนฝากระโปรงรถ
"แพงไม่เป็นไร ซื้อให้เมีย เอ๊ยหลายเมียทั้งคน" ตาเอ่ยแล้วเปิดประตูคนขับให้แนนมุดเข้าไปนั่งจับพวงมาลัย
"โหว! คันใหญ่และกว้างมากเลยค่ะ" แนนเอ่ยและชะโงกหน้าออกมามองตาและเซลสาวที่เพิ่งเดินตามมาถึง
"ใช่ค่ะน้อง พี่ขอนำเสนอเลยคันนี้ ใหญ่ ห้าประตู เบาะนั่งแถวหลังสามารถปรับเอนราบใช้นอนแทนเตียงได้เลยหละค่ะ"
"บ๊ะ! นั่นแหละที่ต้องการ เอาเลยน้อง คันนี้แหละ" คุณตาจอมหื่นอุทานและเอามือตีหน้าขาตัวเองอย่างชอบอกชอบใจ
"ค่ะ ขอประทานโทษที่ถามนะคะ ท่านสะดวกจ่ายสดหรือผ่อนคะ" เซลสาวโค้งคำนับตาหัวแทบถึงเอวก่อนจะถาม
"ก็เงินสดสิน้อง เอ้อ! เอาไปส่งที่บ้านด้วยล่ะ ป่ะหนูแนน เราไปหาอะไรอร่อยๆกินกันดีกว่า" คุณตาเอ่ยแล้วโยนกระเป๋าหนังสีดำลงบนโต๊ะ วางนามบัตรไว้อีกใบก่อนจะจับมือแนนให้ลุกออกจากรถไฟฟ้าสีชมพู
"เดี๋ยวค่ะ แล้วเงินทอนล่ะคะท่าน" เซลสาวร้องตามเมื่อเปิดประเป๋าแล้วเห็นเงินสดเป็นปึกๆเรียงเต็มไปหมด
"ก็ค่อยเอามาทอนพรุ่งนี้ที่บ้าน ใบอะไรๆก็ค่อยไว้เซ็นพรุ่งนี้ ไปหละ" ตาอั๋นโบกมือลาแล้วหันมาโอบไหล่หลานสาวตัวเล็กเดินเอวติดกันไปที่รถหรูสีบรอนซ์