บรรณาการสิเน่หา

เขาเป็นผีดิบดูดเลือด

“ดอกไม้สวยมากเลย”

แถมเธอยังได้เห็นถนนเส้นใหญ่ที่สุขสงบตรงหน้า ซึ่งทอดตัวอย่างสวยงาม สะอาดเอี่ยม เลี้ยวลดไปตามเขตแดนของความหรูหรา ร่ำรวย “ไม่น่าเชื่อเลยนะ ว่าท่ามกลางความหรูหราทันสมัย จะมีบ้านน่ารักๆ หลังนี้และดอกไม้สวยๆ ซ่อนตัวอยู่ วิเศษมาก”

เจ้าหนูเดินไปยืนใกล้ๆ สอดมือกอดอก ทำหน้าตาเหมือนผู้มีความรู้

“นี่เป็นดอกไม้ประจำห้องนี้ฮะ แม่ดูแลพวกมันเป็นอย่างดี”

“จริงเหรอ หมายความว่า ที่ห้องอื่นก็มีดอกไม้ประจำห้องเหมือนกันสิจ๊ะ”

“หลายชนิดฮะ ถ้าพี่อยากไปดู ผมจะพาไป ช่วงนี้ยังไม่มีใครมาเข้าพักเลยฮะ ทางสะดวก อย่างห้องติดกับพี่ เป็นดอกไฮเดรนเยียสีม่วงฮะ ถัดไปก็เดซี่ หลังสุดเป็นพิ้งค์ไลแลคฮะ”

“พิ้งค์ไลแลค” หญิงสาวส่งยิ้มหวาน สวยยิ่งกว่าดอกไม้ทุกดอกในบ้านหลังนี้เสียอีก เธอโชคดีจังที่ได้มาพักที่นี่ ได้มารู้จักกับครอบครัวนี้ ที่นี่เป็นบ้านที่วิเศษมากๆ

“เอาไว้หลังจากที่พี่จัดกระเป๋าก่อนดีกว่านะจ๊ะ” หญิงสาวเดินไปนั่งลงบนเตียงนอนแล้วจัดการเปิดกระเป๋าหยิบจับเสื้อผ้าออกวางบนฟูกอย่างช้าๆ เด็กชายเดินมานั่งลงที่ปลายเตียง มองพี่สาวคนสวยตาปริบๆ

“ทำไมจ๊ะ ทำไมมองพี่อย่างนั้นละ”

“พี่สวยจังเลยฮะ พี่มีแฟนรึยัง”

ทำเอาผู้ใหญ่เกือบพรวดเสียงหัวเราะ

“พี่ยังไม่มีแฟนหรอก กะว่าจะมาหาเอาที่นี่แหละ”

“ผมก็ยังไม่มีแฟนเหมือนกัน”

“เพราะต้องเรียนหนังสือแล้วก็รอให้โตเป็นผู้ใหญ่ซะก่อน”

เด็กชายทำหน้าเซ็ง

“เฮ่อ...ผมจะลงไปช่วยแม่ทำเค้กฮะ วันนี้อายุของผมครบแปดขวบ พี่ญาญ่าอย่าลืมลงไปเลี้ยงฉลองวันเกิดและอวยพรให้ผมด้วยนะฮะ”

เจ้าหนูตั้งท่าจะลุกไป

“เดี๋ยวก่อนจะ” เธอเรียกไว้ด้วยเสียงดังกังวาน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเสียงกระซิบกระซาบ แฝงความใคร่รู้นิดๆ “เธอเคยเห็นหน้าเจ้าของโรงแรมที่อยู่ข้างๆ บ้านเธอรึเปล่า เขาเป็นคนหนุ่มหรือคนแก่”

เด็กชายทำหน้าฉงน ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงปกติ

“ผมเคยเห็นเขา หมอนั่นหน้าเหมือนยักษ์มากกว่าฮะ เขาดูไม่เหมือนคนหรอก” หญิงสาวเกือบจะพรวดเสียงหัวเราะอีกหน ก่อนจะพยักหน้า เพราะหมายความว่าคนที่ไล่เธอออกจากโรงแรมก็น่าจะเป็นเจ้าของที่นั่นจริงๆ

“พี่อย่าไปเข้าใกล้เขานะครับ เขาเป็นผีดิบดูดเลือด”

“ผีดิบดูดเลือด” ดวงตาสีน้ำตาลเบิกกว้าง ก่อนจะหันไปมองทิศทางที่ตึกสูงตั้งตระหง่าน “ความจริง เขาก็ดูเหมือนอยู่หรอกนะ”

เด็กชายปิดประตู เดินออกจากห้องพักของเธอไป หญิงสาวมองประตูด้วยสายตาเอ็นดู สบายใจ ก่อนจะถอนเอาความหนักหน่วงที่ซ่อนอยู่ในอกออกด้วยการพ่นลมเบาๆ ออกจากปาก เมื่อมองไปจนทั่วห้องที่แสนสะอาด หากจะหยุดก็ที่หน้าต่างบานนั้น

“บ้านสวยแบบนี้ นี่ถ้าไม่มีตึกสูงของโรงแรมบังไว้ คงจะทำให้บรรยากาศดีกว่านี้นะ” เธอหยิบตุ๊กตาหมีสีน้ำตาลออกมาจากกระเป๋าสะพาย แล้วนำไปแขวนไว้ที่ขอบหน้าต่าง เพราะบิดาบอกว่านี่เป็นเครื่องรางสำหรับป้องกันอันตรายทุกชนิด “เจ้าหมี ช่วยคุ้มครองด้วยนะ เข้าใจไหม อย่าให้สิ่งชั่วร้ายลอยผ่านหน้าต่างเข้ามาได้เด็ดขาด”

เธออดยื่นตัวออกไปนอกหน้าต่าง แล้วชะโงกมองตึกสูงที่ตั้งตระหง่านอยู่เคียงข้างอีกครั้งมิได้ ดวงตาสวยมองความงดงามของสถาปัตยกรรมสุดทันสมัย ด้วยสายตาหยันหยามนิดๆ

“คิดว่าวิเศษนักหรือ ไอ้โรงแรมนี่ สักวันจะเจ๊ง เพราะเจ้าของเฮงซวย คอยดูเถอะ จะเอาความทุเรศไปประจานให้รู้กันทั้งเมืองไทยเลย”

เธอหดตัวกลับมายืนในท่าปกติ ยื่นนิ้วมือไปแตะหมีเบาๆ ก่อนจะหมุนตัวกลับมาที่เตียง จัดเก็บเสื้อผ้าเข้าตู้จนเรียบร้อย โดยใช้เวลาไม่นานนัก จากนั้นก็ตั้งใจว่าจะอาบน้ำเสียหน่อย แม้ว่าอากาศจะค่อนข้างหนาวก็ตาม เธออยากจะล้างความล้าจากการเดินทางไกลให้สะอาดเอี่ยม

เจ้าหล่อนแช่ตัวใต้น้ำอุ่นเกือบสามสิบนาที อ่างขนาดเล็กพอดีตัวก็ช่วยให้ผ่อนคลายไม่น้อยเหมือนกัน ครั้งนี้ นับเป็นการอาบน้ำที่นานเป็นประวัติการณ์ของมาลินีเลยทีเดียว

เมื่อชำระคราบไคลหมดจด เธอก็รีบจัดการแต่งองค์ทรงเครื่องจนเรียบร้อย ตามสไตล์เคยชิน เสื้อยืดสีขาวสวมทับด้วยเสื้อกันหนาวไหมพรมสีเหลืองสดและกางเกงยีนขาดปะรัดรูปที่เน้นรูปร่างงดงาม ความจริงแล้ว เธอตั้งใจจะลงไปช่วยพี่ศจีมาศทำอาหารสำหรับตอนเย็นเสียหน่อย แต่ป่านนี้คงไม่ทันเสียแล้ว เพราะเธอได้กลิ่นหอมวานิลลาของเค้กก้อนโต กลิ่นแกงกะหรี่ กลิ่นมัสมั่น กลิ่นขนมปังอบที่หอมกรุ่นไปทั้งบ้าน ลอยละลิ่วมาถึงชั้นสาม

“สงสัยงานเลี้ยงใกล้จะเริ่มแล้ว รีบลงไปดีกว่า”

หญิงสาวร้องเพลงเบาๆ คลอเคล้า ขณะก้าวลงบันไดมาอย่างมีความสุข เธอกระชับผ้าพันคอสีชมพูที่ห่อพันลำคอระหงจนมิดชิดเพื่อให้ผ่อนคลายความหนาวอีกชั้น เธอก้าวลงมายังชั้นล่างของบ้านขนมปังอบ ด้วยอารมณ์ตื่นเต้น สนุก และสดชื่นสดใส ไร้กังวล

“ขอโทษนะคะ ลงมาช้าไปหน่อย” เมื่อเธอยืนอยู่บนพื้นกระเบื้องเย็นเฉียบของชั้นหนึ่ง เธอกวาดสายตามองไปจนทั่วทุกมุม ซึ่งเธอก็ได้เห็นบรรยากาศของงานปาร์ตี้ที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น โต๊ะใหญ่ยาวที่วางอยู่กลางร้าน เค้กก้อนยักษ์แสนสวย อาหารและขนมน่ารัก เครื่องดื่มและดอกไม้สด ที่เก้าอี้ตรงหัวโต๊ะ มีหมีสีน้ำตาลตัวใหญ่วางอยู่