จดทะเบียนสมรสเสร็จ เพทายก็ขับรถพาเพลงพิณกลับโรงพยาบาล อะ...อ้าว ไม่ใช่นี่นา รถหรูแล่นฉิวเลยผ่านโรงพยาบาลไป
"พี่จะพาพิณไปไหน"
"ไปฉลอง" เพทายตอบสั้นๆ ตามองถนนไม่ละสายตา เหมือนเขาอยากจะไปให้ถึงที่หมายไวๆ
"ฉลองที่เราจดทะเบียนกันเหรอคะ"
"อืม"
คงจะเป็นร้านอาหารดีๆ ที่ไหนสักแห่ง คิดได้แบบนี้เพลงพิณก็ไม่ได้ซักไซ้อะไรต่อ เธอเหลือบมองเจ้าตัวเล็กที่หลับคอพับอยู่ในคาร์ซีทเบาะด้านหลัง ยิ่งโตยิ่งเหมือนพ่อ มองแล้วก็ได้แต่ระบายยิ้มออกมาจางๆ ก่อนจะดึงสายตากลับมา
ยิ่งเพทายขับไปเรื่อยๆ เพลงพิณก็รู้สึกยิ่งคุ้นเคยกับเส้นทาง จนกระทั่งรถหรูมาจอดที่เพนต์เฮาส์ เธอเลยถึงบางอ้อ สงสัยเพทายจะลืมของเลยกลับมาเอาก่อน
"ลืมอะไรเหรอคะ"
"เปล่า ไม่ได้ลืม"
"อ้าว แล้วพี่พาพิณมาที่เพนต์เฮาส์ทำไม"
"มาฉลองไง"
หรือบางทีเขาอาจจะต้องการความเป็นส่วนตัวเลยจะสั่งอาหารมากินเอง เพลงพิณอุ้มลูกตามร่างสูงขึ้นไป ตอนแรกเพทา
