"คุณเพใจร้าย" เพลงพิณตัดพ้อแต่ก็ยอมทำตามที่เพทายสั่ง มือหนากวาดทุกอย่างบนโต๊ะทำงานออก แล้วอุ้มร่างบางขึ้นมานั่งบนโต๊ะ
"อ้าขาออก" เขาสั่งเสียงเย็น
"หงึ" เพลงพิณหน้าบึ้ง ก่อนจะค่อยๆ อ้าขาออกเผยให้เห็นเนินสาวโหนกนนูนใต้ชั้นในลายลูกไม้ สายตาคมเพ่งมองด้วยความเรียบนิ่ง ไร้คลิ่นอารมณ์หื่นกระหายเหมือนทุกครั้งที่มีอะไรกัน แสดงว่าเขาโกรธจริงๆ เพลงพิณกัดปากมองใบหน้าคมคร้ามอย่างสำนึกผิด
เพทายเบือนหน้าหนีจากสายตาเว้าวอนของคนตัวเล็ก ก่อนจะใช้นิ้วเกี่ยวแถบชั้นในไปไว้ด้านข้าง ช่องทางรักปิดไม่สนิทเพราะเพิ่งโดนตอกมาเมื่อคืนสดๆ ร้อนๆ แต่ถึงอย่างนั้นเพลงพิณก็ยังไม่ชินกับความใหญ่โตถ้าสอดใส่เข้าไปพรวดเดียวยังไงก็เจ็บ ใช่ และเขาก็เลือกที่จะทำอย่างนั้นเพื่อเป็นการลงโทษเมียจ้างตัวน้อย
สวบ!!
"อื้อ...ฮึก" เพลงพิณน้ำตาซึมทันทีเพราะทั้งเจ็บและจุก
"ยิ่งเธอร้องฉันจะยิ่งทำแรงๆ"
"คุณเพใจร้าย"
"จะได้จำว่าทีหล
