บทที่ 20 น้ำตา

1243 Words

"ขอบใจมากนะ ถ้าไม่ได้มุกช่วย เจ้าของที่คงไม่ยอมขายให้พี่ง่ายๆ แถมยังขายให้ถูกกว่าราคาประเมินอีก" จนป่านนี้โครงการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์มูลค่าหลายพันล้านก็ยังไปไม่ถึงไหน เพราะเจ้าของไม่ยอมขายให้ ไม่ว่าเพทายจะเสนอเงินไปเท่าไหร่ก็ตาม จนมารู้ทีหลังว่าเจ้าที่ดินริมน้ำผืนนี้เป็นญาติของรุ่นน้อง เขาจึงขอให้มาริษาช่วยเจรจาจนเจ้าของยอมใจอ่อน "ไม่เป็นไรค่ะ มุกเต็มใจช่วย" "อยากได้อะไรเป็นค่าตอบแทนก็บอก พี่ไม่อยากให้มุกช่วยฟรีๆ" "ถ้าอย่างนั้นวันนี้พี่เพเลี้ยงข้าวมุกสักมื้อก็พอค่ะ" "ได้สิ อยากกินอะไรล่ะ พี่จะได้ให้เลขาจองโต๊ะล่วงหน้า" "ไม่ต้องจองก็ได้ค่ะ ร้านนี้เป็นร้านของเพื่อนมุกเอง พี่เพจำยัยชาได้มั้ยคะ ตอนนี้นางเปิดร้านอาหารญี่ปุ่นอยู่แถวXXX" "พี่จำได้ว่ามุกไม่ชอบกินอาหารญี่ปุ่นไม่ใช่เหรอ" "พี่เพจำได้ด้วยเหรอคะ" "อืม หรือว่าตอนนี้เปลี่ยนมาชอบแล้ว" "ตอนนี้ก็ยังไม่ชอบค่ะ แต่มุกอยากอุดหนุน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD