"ทะ...ทำไมคุณไม่ใส่กางเกงใน"
"เวลาอาบน้ำใครเขาใส่กางเกงใน หรือเธอใส่"
"..." เพลงพิณเถียงไม่ออกเพราะเธอก็ไม่ใส่เหมือนกัน
"เลิกยืนบื้อแล้วมาถูหลังให้ฉันได้แล้ว" ร่างเล็กจึงเดินอ้อมไปข้างหลัง หยิบใยขัดตัวชุบน้ำอุ่นในอ่างแล้วค่อยๆ ถูลงไปบนลาดไหล่กว้างเบาๆ เพทายไม่ได้เป็นคนผิวขาวมาก แต่ก็เรียบเนียนชนิดที่ผู้หญิงอย่างเธอเห็นแล้วยังต้องอิจฉา
"อ่า" ร่างแกร่งครางออกมาเพราะรู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก ต่างจากคนตัวเล็กที่รู้สึกไรขนอ่อนลุกเกรียวอย่างบอกไม่ถูก เสียงคำรามต่ำในลำคอแกร่งทำให้เพลงพิณต้องกลืนน้ำลายตามอย่างไม่ทราบสาเหตุ กระนั้นเธอก็พยายามควบคุมมือที่สั่นระริกให้ลากใยนุ่มขัดวนทั่วแผ่นหลัง
"เสร็จแล้วค่ะ"
"มาถูข้างหน้าด้วยสิ"
"แบบนั้นเสื้อผ้าพิณจะเปียก"
"ถ้ากลัวเปียกก็ถอด"
พรึ่บ! ร่างเล็กก้าวขาลงมานั่งอ่างทันที เปียกก็ช่าง ยังไงก็ดีกว่าแก้ผ้าล่อนจ้อนไปทั้งตัว
"หึๆ ไม่กลัวเปียกแล้ว
