เตยหอม
“หึ” เสียงเค้นหัวเราะของคนตรงหน้าดังขึ้น ทำให้ฉันเงยไปมองหน้าเขาก่อนจะเห็นเขากำลังยกยิ้มมุกปากอย่างเย้ยหยันให้กับฉัน หมายความว่า นี่คือแผนของเขาอย่างนั้นหรอ
แต่ช่างเรื่องนั้นไปก่อนเถอะ เพราะตอนนี้สิ่งที่ฉันยอมรับว่าตกใจมากเหมือนจนทำอะไรไม่ถูก นั่นก็คือเสียงจากโต๊ะข้างๆกับประโยคที่ฉันได้ยิน มันชัดทุกอย่างแล้ว ว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง แต่ทำไม ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมพี่คิมถึงต้อง...
“ฉันอิ่มแล้ว เตยหอม!” แล้วเสียงของคุณนิกก็ดังขึ้นไม่เบาไม่ดังก่อนจะลุกไปออกไปหน้าร้าน แต่ฉันแน่ใจว่าโต๊ะข้างๆได้ยินแน่นอน
ฉันตัดสินใจลุกขึ้นเดินตามหลังเขาไปด้วยหัวใจที่มัน...จะบอกว่าเสียใจก็ไม่รู้ จะบอกว่าเจ็บก็ไม่ใช่ แต่มันเหมือนผิดหวังมากกว่า ผิดหวังที่มารู้ว่าพี่คิมโกหกฉัน ทั้งที่ฉันเองก็ทำผิดกับเขา และบอกความผิดของตัวเองไปแล้ว แต่ทำไมเขากลับไม่ยอมใช้โอกาสนี้ในการบอกเรื่องจริงของเขาให้ฉันได้รู้
จะว่าฉั
