มอส
"พี่บอกอะไรให้ฟังกันบ้าง!" ผมดุคนตัวเล็กในอ้อมกอดขณนะอุ้มกลับห้อง ก็ยัยนี้วิ่งหนีออกจากห้องที่เห็นผมกับน้องสาวกอดกัน ผมบอกว่าห้ามวิ่งๆก็ไม่ฟัง เธอไม่ฟังอะไรก่อนเลย แล้วเป็นไงหน่วงท้อง ผมอยากดีก้นเธอจริงๆเลย แมร่งโมโหทั้งเมียทั้งน้อง!
พรึบ!
ผมวางคนตัวเล็กลงโซฟาอย่างเบามือ
"นั่งอยู่นี้อย่าพึ่งลุก"ผมสั่งห้ามก่อนที่เธอจะลุกหนีไปไหน เด็กดื้อ เอาแต่ใจเอ้ย
"แล้วนี้มาทำไมไม่บอก จะได้ไปรับ "ผมนั่งลงข้างๆแล้วถามคนที่ก้มหน้าไม่สบตา
"ไม่อยากกวนเวลางาน " คนตัวเล็กตอบปากยื่นเสียงเบา รู้หรอกว่างอนที่ผมดุเมื่อกี้แต่มันก็น่ามั้ยหละ เฮ่อ
"แล้วเดินทางมาปวดหลังไม่ครับ ฮึ " ผมปรับอารมณ์ตัวเองไม่ให้ดุคนท้อง ถามเสียงปกติเพราะตลอดสามเดือนที่ผ่านมาใช่ว่าผมจะตามหาแต่เธออย่างเดียวผมก็ไปหาหนังสือเกี่ยวกับคนท้องเกี่ยวกับเด็กมาอ่านเหมือนกัน เขาบอกว่าคนท้องจะชอบปวดเอว
"นิดหน่อยคะ" เธอเงยหน้าขึ้นมาตอบน้ำตายัง
