หลายเดือนผ่านไป
"คุณชานนท์ทำอะไรคะ?!" พะพิมเอ่ยถามด้วยความตกใจเมื่อเห็นชานนท์กำลังตั้งหน้าตั้งตาทำอะไรอยู่ในห้องครัว ปกติเขาไม่ใช่คนที่จะเข้าครัวง่ายๆ นี่นา
"อ๋อ กินมะม่วงไง กินด้วยกันไหม"
"นั่นมันมะม่วงเปรี้ยวนะคะ" มะม่วงที่เขากำลังกินเป็นมะม่วงที่เธอจะเอามายำในตอนเย็น แต่ตอนนี้ถูกเขาเอาไปกินแล้ว เป็นมะม่วงที่เปรี้ยวมากๆ สำหรับเธอต่อให้จะมีพริกเกลือจิ้มแล้วก็ยังไม่หายเข็ดฟันหรอก
แต่ชานนท์กินเข้าไปได้ยังไง
"เหรอ? รสชาติดีนะอร่อยดีไม่เปรี้ยวมาก"
"แล้วนึกยังไงถึงมาหาของเปรี้ยวในครัวกินคะ"
"ไม่รู้สิอยู่ๆ ก็หิวน่ะ"
"ทำไมถึงไม่ให้ป้าหรือแม่บ้านทำอะไรให้กินล่ะคะ กินของรสจัดแบบนี้เดี๋ยวก็เสาะท้องเอาหรอก"
"ไม่เอา อยากกินแบบนี้มากกว่า"
"คุณชานนท์เป็นแบบนี้มาสักพักแล้วนะคะคุณพิม"
"หือ เป็นมาสักพักแล้วงั้นหรอคะ?" พะพิมหันไปคุยกับป้าแม่บ้าน ก่อนที่เธอจะหันกลับมามองชานนท์ที่กำลังกินมะ
