ตกดึก
น้องเฌอกำลังเล่าเหตุการณ์ที่ตนเองได้เจอในโรงเรียนได้มีเพื่อนให้กับพะพิมและชานนท์ฟัง แกเล่าด้วยความตื่นเต้นสีหน้าดูมีความสุขสุดๆ ชานนท์และพะพิมก็นั่งฟังด้วยสีหน้าที่มีความสุขตาม เพราะชานนท์เพิ่งเคยเห็นลูกสาวร่าเริงได้มากขนาดนี้
และอาจจะเป็นเพราะน้องเฌอเป็นเด็กที่ร่าเริงแจ่มใส เข้ากับคนง่าย ก็ไม่แปลกที่แกจะมีเพื่อนเยอะแยะมากมาย แม้กระทั่งบอดี้การ์ดที่หน้าโหดๆ ก็ยังต้องแพ้ให้กับความน่ารักของน้องเฌอ
"น้องเฌอมีความสุขจังเลยค่ะอยากไปโรงเรียนอีก"
"ถ้าอย่างนั้นก็รีบนอนนะคะพรุ่งนี้จะได้ไปโรงเรียนไง" ชานนท์พูดกับลูกสาวแสนน่ารักของเขาด้วยความอ่อนโยน
"คืนนี้คุณพ่อกับคุณแม่นอนกับน้องเฌอได้ไหมคะ"
"ได้สิคะ ดึกแล้วนะน้องเฌอนอนได้แล้วพรุ่งนี้จะได้ตื่นแต่เช้าไปโรงเรียนไง"
"ค่ะคุณแม่"
ชานนท์และพะพิมนอนหันตะแคงข้างโดยที่มีน้องเฌอนอนอยู่ตรงกลาง กล่อมไปได้สักพักน้องเฌอก็นอนหลับปุ๋ยไปแล้ว
"
