“คะ ...ท่านประธาน” เธอหยุดเดิน หันมายิ้มให้คุณนายปราณี “มีอะไรจะใช้หนูหรือคะ”
คุณนายปราณีมองเลขาสาวแล้วนิ่วหน้าสงสัย ทำจมูกฟุดฟิด “ทำไมคุณเลขาใช้น้ำหอมกลิ่นเดียวกับตาเปรมเลยล่ะ”
เธอตาเหลือก เหลือบมองปราการที่นั่งหน้าซีดเผือดเหมือนไก่ต้ม “ปละ เปล่านะคะ น้ำหอมแพงขนาดนั้นนิลไม่มีปัญญาซื้อมาใช้หรอกค่ะ นิลแค่ใช้น้ำหอมปลอมกลิ่นคล้ายๆของบอสน่ะค่ะ”
ปราณีมองเลขาสาวอย่างไม่อยากเชื่อ ก่อนจะหันไปมองลูกชายอย่างสงสัย “คู่นี้มีอะไรรึเปล่าเนี่ย”
“เปล่านะคะ/เปล่านะครับ!!” ตอบพร้อมกันเป๊ะ
“นิล เอ๊ย! คุณนิลออกไปก่อน” ปราการรีบออกคำสั่งก่อนพิรุธจะหลุดออกมามากกว่านี้ นิลลาก็เลยรีบเผ่นออกจากห้องไปอย่างเร็ว
“คุณแม่มาก็ดีแล้ว ผมอยากถามความเห็นเรื่องนี้อยู่พอดี คุณแม่คิดว่า...”
“ยัยเลขาสวยขึ้นผิดหูผิดตา” ปราณีพูดพลางเหล่มองลูกชาย “แกคิดยังไง”
“คุณแม่ ...คุยเรื่องงานหน่อยครับ” ปราการแกล้งทำเป็นรำคาญ แม่
