กระอักกระอ่วน...1

526 Words

“หยุดไหม หยุดเถอะ พี่ขอโทษ” คราวนี้ฝ่ายธีธัชต้องยุติสงครามทันที เพราะสายตาของมารดาที่มองมาที่เขา มีแววครุ่นคิดบางอย่าง และแน่นอนว่ามันอาจจะเกี่ยวกับเรื่องแต่งงาน “ขอโทษเหรอคะ พี่ธัชรู้จักคำนี้ด้วยเหรอ” ทอไหมเอ่ยด้วยความสะใจ แต่เธอก็คิดว่าจะไม่ก่อกวนเขาอีกแล้ว สงสารคุณธีราภรณ์ ท่านอุตส่าห์ใจดีทำอาหารเมนูโปรดให้เธอรับประทาน “รู้จักสิ รู้จักดีด้วย พอแล้วนะไหม เราสงบศึกกันชั่วคราว” ธีธัชส่งสายตาขอลุแก่โทษ และต้องการสงบศึกกับทอไหมจริงๆ “ได้ค่ะ” ทอไหมเห็นท่าทางลนๆ ของคู่กรณีแล้วเธอก็แกล้งไม่ลงจริงๆ “สงบศึกกับยัยไหมแล้วมาต่อกับแม่มั้ย ถ้าเรายังไม่เลิกซื้อกินอีก แม่จะจับเราแต่งงานจริงๆ แล้วนะ” คุณธีราภรณ์ขู่ทันที แต่ฝ่ายที่สะดุ้งกับมีถึงสองคน คนหนึ่งสะดุ้งเพราะกลัวถูกจับแต่งงาน แต่อีกคนสะดุ้งเพราะกลัวจะเป็นคนที่ต้องแต่งงานกับฝ่ายชาย เธอไม่มีวันยอมแต่งงานอย่างแน่นอน การแต่งงานของเธอต้องเกิดจากค

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD