“ให้พี่กินเถอะนะ นะ นะ นะ” ธีธัชทำหน้าวิงวอน ทั้งที่น้ำตายังคลอเบ้าอยู่เลย แต่เขาอยากกินมากจริงๆ ไม่เคยอยากกินอะไรขนาดนี้มาก่อน ถ้าไม่ได้กิน เหมือนว่าจะลงแดงตายยังไงก็ไม่รู้
“อ่ะ กินก็กิน อย่างมากก็แค่ตายคาปากเท่านั้นแหล่ะ กินเข้าไปเยอะๆ” ทอไหมขยับจานตำมะขามส่งให้ธีธัชด้วยความไม่พอใจ คนอะไรไม่ห่วงตัวเองเลยจริงๆ ขนาดข้าวต้มยังอาเจียนออกมาแบบนี้ แล้วของแสลงอย่างตำมะขามจะเหลือเหรอ เธอไม่อยากจะนึกภาพเลยจริงๆ
ทันทีที่หญิงสาวส่งจานตำมะขามให้ พวกก็เริ่มเลยทันที ตักเข้าปากแล้วเคี้ยวอย่างกับไม่เคยได้กินมาก่อน มันเปรี้ยวมากเลยนะ ทอไหมแอบชิมตอนที่ตำ แต่ทำไมสีหน้าของเธีธัชไม่มีความเปรี้ยวอยู่เลย มีแต่ความเอร็ดอร่อย ตอนนี้อาการของเขาเป็นเหมือนคนแพ้ท้องอย่างมาก ต่างกันก็แค่เขาเป็นผู้ชาย เขาท้องไม่ได้ แต่เธอเคยได้ยินว่าผู้ชายสามารถมีอาการแพ้ท้องแทนเมียได้ นั่นทำให้ทอไหมหยิบมือถือของตัวเองออกมาเข้าโปรแก
