เพียงไม่นานทั้งสองก็ถึงอำเภอที่ทอไหมจอดรถไว้ เธอลงไปเอารถของตัวเอง ก่อนที่จะแยกกันตรงนั้น แม้ว่าจะแยกกัน แต่ธีธัชก็ไม่ยอมขับรถออกไปก่อน เขารอทอไหม และขับรถตามเธอไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเธอเลี้ยวเข้ารีสอร์ท เขาจึงเร่งความเร็วที่จะกลับไปทำงานเหมือนกัน
เมื่อก่อนเขากลัวการแต่งงาน กลัวการผูกมัด กลัวทุกอย่าง แต่ตอนนี้เขากลับไม่ได้รู้สึกถึงความกลัวนี้เลย เขายินดีที่จะให้ทอไหมผูกมัด วันนี้เขาไม่เสียใจเลยสักนิด ที่มีเจ้าตัวเล็กอยู่ในท้องของทอไหม เขาพร้อมที่จะบอกผู้ใหญ่ทั้งฝ่ายและขอขมาพวกท่าน แต่ติดอยู่ตรงที่ทอไหมยังไม่พร้อมก็เท่านั้น ไม่เป็นไร ในเมื่อตอนนี้เรื่องมันเลยเถิดมาถึงขนาดนี้แล้ว เขาอดใจรออีกนิดเดียวเท่านั้น เขาก็จะได้เป็นเจ้าของทอไหมอย่างที่เขาต้องการแล้ว
หลังจากที่แยกย้ายกัน ช่วงระหว่างวัน ธีธัชก็ทำงานตามปกติ แต่พอเริ่มเย็นๆ เท่านั้นแหล่ะ อาการเดิมก็กลับมา นั่นก็คืออาการแพ้ท้องแทนทอไหม ก็เป
