“ให้ไหมอยู่ดูแลผมตั้งแต่คืนนี้ไม่ได้เหรอครับ เห็นมั้ยว่าอาการผมไม่ดีเลยสักนิด” ธีธัชวิงวอนขอความเห็นใจจากมารดาของเขา และมารดาของทอไหม ส่วนทอไหมตกใจเป็นอย่างมากที่เขากล้าขอแบบนี้ต่อหน้าทุกคน เอาจริงๆ เธอไม่เคยนอนค้างอ้างแรมกับเขา คืนนั้นเธอก็จำไม่ได้ด้วยซ้ำ ทั้งเมา ทั้งคิดว่าตัวเองฝัน หากว่าวันนี้เธอต้องค้างที่นี่กับเขา เธอคงทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียว
“ไม่ได้ อันนี้เยอะเกิน ยัยพีช!! นอนเป็นเพื่อนพี่เรา ดูแลพี่เรา หรือถ้าไม่สะดวกใจจะให้ยัยพีชนอนที่นี่ จะให้มงคลนอนก็ได้ เดี๋ยวฉันให้ทิปพิเศษเอง” คุณธีราภรณ์เอ่ยออกมาเสียงเด็ดขาด แค่ชิงสุกก่อนห่ามก็ว่าแย่แล้ว นี่ยังกล้าขอให้ทอไหมนอนที่นี่กับตัวเองอีก มันกล้ามากจริงๆ ลูกชายของท่านคนนี้ แต่เรื่องนี้แม่อย่างท่านไม่มีทางยอมแน่นอน และแม่ของฝ่ายหญิงก็คงไม่มีทางยอมเช่นกัน
“ก็ได้ครับ ยัยพีช มานอนที่ห้องเล็กนะคืนนี้” ธีธัชเอ่ยอย่างไร้เรี่ยวแรง เขาจะไปมีเรี่
