Love is an Accident

Chapter 12

"No! Ayoko nang marinig iyan ngayon!" Inayos ni Stanley ang damit na nagpapahiwatig na aalis na siya.

Mabilis na tumayo si Shantelle at lumapit kay Stanley at sinabi, "huwag...Huwag kang umalis, pakinggan mo muna ako."

"Hindi na...Nagbago na ang isip ko ayoko nang marinig," wika ni Stanley sabay talikod.

"Ano ba ang gusto mong mangyari para pakinggan ang paliwanag ko?" tanong ni Shantelle. Hindi ko talaga maintindihan ang kumag na ito.

"There's only one way, bed!" Stanley smiled in satisfaction.

Napabalik nang upo si Shantelle sa kama "Wala na bang iba?"

"Also, you have to satisfy me!" Stanley wouldn't let her off so easily. Someone who dared to use him as a substitute had yet to be born.

Namula ang mukha ni Shantelle, hindi niya alam kung paano niya gawin para ma-satisfy niya Stanley.

Ngunit ang kinakatakutan niya ngayon ay kung ano ang puwede nitong gawin kapag nalaman nito kung sino ba si David.

"Okay...Gagawin ko ang lahat ng gusto mo," wika ni Shantelle habang mahigpit na hinahawakan ang laylayan ng suot niyang dress.

"Alam kung napipilitan ka, pinaka-ayoko ang mamilit ng isang tao." Sa buong buhay niya ni minsan wala pang babae na kailangang pilitin niya para makuha ang gusto niya. Si Shantelle lang ang bukod tanging hindi nahuhumaling sa kanya.

"I'm willing..." nakayukong wika ni Shantelle.

Stanley's face suddenly changed. His face was filled with anger. "You're willing to please me for that man? You still dare to say that it has nothing to do with him? A ghost letter?"

Shantelle was shocked, ngayon lang niya napagtanto na sinusubukan lang pala siya ni Stanley. "Hindi...Hindi siya importante sa akin, isa lang siyang kapitbahay. Sabay kaming lumaki and he's the only one who treats me well. Stanley, please huwag mo na siya imbestigahan. Wala kaming ugnayan na dalawa, maniwala ka sa akin."

"He held you? He kiss you?"

Sunod-sunod na umiling si Shantelle, "No!"

"Tell me the truth!" Galit na sigaw ni Stanley.

"Sa noo...sa noo lang niya ako nahalikan wala namang malisya iyon..." Takot na takot na wika ni Shantelle. Ang halik sa noo na iyon noong paalis na si David papuntang ibang bansa. Iyon ang una at huling beses na nahalikan siya sa noo ni David.

"You not lie to me!" malamig na wika ni Stanley.

"No! I'm not lying." Shantelle shook her head as if she was beating a drum.

Stanley stared at her face for a few seconds. Her first time was given to him. He knew this very

well, so he didn't need to ask anymore.

Kinakabahan na si Shantelle sa sasabihin ni Stanley. Nanginginig na rin ang mga kamay niya.

"I won't pursue our previous relationship, but in the future, keep distance." Shantelle was relieved that Stanley finally spoke.

"Huwag ka mag-alala, dalawang taon na kaming hindi nagkikita simula nang pumunta siya sa ibang bansa para magtrabaho... At wala na akong balak pa na magpakita sa kanya, nakalimutan ko na siya." Agad na sagot ni Shantelle.

Stanley mocked, "But in your heart, you haven't forgotten him."

"Hindi naman ako computer na automatically made-delete ang memories ko with him. Magkakilala na kami simula bata pa kami." Naiinis na si Shantelle, napaka unreasonable ng kumag na to!

Alam ni Stanley na imposibleng makakalimutan iyon ni Shantelle, kaya agad na niyang iniba ang usapan. "Since your alcohol tolerance is so low, don't go down there. Wait here, I'll get someone to send some clothes over." Pagkatapos sabihin iyon agad na bumaba si Stanley.

Nakahinga nang maluwag si Shantelle nang umalis na si Stanley. Napahawak siya sa dibdib na nakalitaw, halos mahubad na ang damit dahil sa natanggal ang ilang butones sa likod dahil sa kalasingan niya. Kinuha niya ang blanket at itinakip sa sarili.

Dahil sa nahihilo pa siya at pagod ang katawan, naisipan niya humiga na lang. Since hindi na siya pinayagan bumaba, matutulog na lang siya.

Habang nakahiga hindi mawala-wala sa isip niya ang mga sinabi ni Stanley. Halos mamatay din siya sa takot, bakit ba kasi nabanggit ko ang pangalan ni David? Ano ba ang nangyayari sa akin?

Ipinikit ni Shantelle ang mga mata, bahagya na siya nakaidlip nang maulinigan niya na bumukas ang pinto. Hindi niya iyon pinansin dahil akala niya ay ang tao na sinasabi ni Stanley na magdadala ng damit sa kanya.

Maya-maya pa may narinig siyang mahinang

boses, "Has that matter been resolved? Don't leave any problems behind." The man's low and cold

voice was exceptionally clear and forceful in the silent room.

"Maayos na Master, wala kang magiging problema," tugon ng isa pang boses.

"Keep an eye on the police, don't let them find out anything. I don't want them to get involved again."

The man's cold voice continued, accompanied by the sound of clothes falling on the sofa and

the clicking of the man's watch as he undid it.

"Tinawagan ko na rin ang mga police at ayon sa report nila aksidente lang ang nangyari."

"Very well, antayin mo na lang ang mga board of directors bago sabihin ito kay Lolo. Sa ngayon wala muna makakaalam nito." Pagkatapos iyon sabihin kinuha nito ang jacket sa sofa at tinanggal ang relo para ilagay sa maliit na kabinet sa gilid ng kama nang may makita itong kakaiba sa kwarto. Nagkatinginan ang dalawang tao nang makita ang isang babae na nakahiga sa kama.

"Who are you!" galit na sigaw ng lalaki.

Si Shantelle na antok na antok, ang marinig ang dalawang lalaking nag-uusap ay biglang kinabahan.

"Master...Bakit may babae rito? Wala akong kinuhang babae para sa iyo." Hinila nito ang blanket na nakatakip sa katawan ni Shantelle.

Napakurap-kurap si Shantelle, nanginginig na rin siya sa takot. Napatakip siya sa kanyang dibdib nanh hinila ng lalaki ang blanket. "Please akin na ang blanket."

"Hindi nito ibinalik kay Shantelle ang blanket agad itong nagtanong, "Anong narinig mo?"

"Wala akong narinig, tulog ako." Nanginginig ang boses na tugon ni Shantelle.

"Master, sa tingin ko nagsisinungaling siya," wika ng isang lalaki.

The man's cold gaze focused on her face. In the end, he was unintentionally distracted by the unconcealed view in front of her chest.

"Ano ang narinig mo?"

Namula si Shantelle, napayuko siya at sinabi, "I heard it all!"

"Sh*t!"

"Hindi ninyo ako maaring patayin, malalagot kayo sa asawa ko."

"Ano ang pangalan ng asawa mo?"

"Si Stanley Hao, siya ang asawa ko."

Napangiti ang lalaki, "Miss kilala ko ang asawa ni Stanley Hao at hindi ikaw iyon."

"Master, baliw ata ang babae na ito."

"Totoo, ako ang asawa niya, kung ayaw ninyo maniwala puwede ninyo siyang tawagan." They have meed Stanley's wife before, she must be referring Ashley. She was really going to cry. As a temporary substitute, who would recognize her?