Love is an Accident

Chapter 35

Matapos makakita ng isang ligtas na lugar upang kausapin si Reynald, ay agad na niya binitawan ang manggas nito. Tila nahiya naman siya sa kanyang ginawa. Parang naging bastos naman siya sa naging asal niya.

"Okay Fine! Sasabihin ko sa iyo ang totoo. Hindi ko kasi alam kung sino ang puwede makatulong sa akin kaya naparito ako para hanapin at kausapin ka. Kung ikaw siguro ang nasa sitwasyon ko ay gagawin mo rin ang ginawa ko. At isa pa hindi mo ako puwedeng tanggihan dahil nakasalalay sa akin ang lihim mo."

Si Shantelle ay tulad ng isang tusong maliit na soro. Ang kanyang mga mata ay bahagyang nanlaki ngunit sapat na ito para magalit ang isang tao.

Mula kailan napagbantaan ng isang babae si Reynald, ang pagkakataon na ito ay pangawalang beses na ginawa sa kanyang ng babaeng ito!

"Shantelle, alam mo ba kung sino ang kausap mo?

Kilala mo ba ang taong pinagbabantaan mo ngayon? Well, siguro nga wala ka talaga alam sa pagkatao ko. Hayaan mong sabihin ko sa iyo! Isa akong tao na kaya kang patayin anumang oras kapag ginalit mo ako!"

Namumutla ang mukha ni Shantelle ng marinig iyon, ngunit hindi siya nagpahalata na natakot siya sa sinabi nito. Inayos niya ang sarili at sinabi, "gusto ko lang naman na tulungan mo ako sa plano ko na pakikipag divorce kay Stanley kapalit ang katahimikan ko. Alam ko na marami kang koneksyon at kaya mo akong tulungan sa problema ko. Ayokong mabulok sa puder ni Stanley, gusto kung mamuhay mag-isa ayun sa gusto ko. Hindi ko na kaya ibigay ang huling hiling ni Stanley kaya gusto ko na makalayo sa kanya sa lalong madaling panahon."

Mahabang paliwanag ni Shantelle na bakas ang kalungkutan, galit at sama ng loob nang maisip niya kung paano kagusto ni Stanley na magkaroon sila ng anak.

Agad naman nagbago ang ekspresyon ng mukha ni Reynald nang makita ang malungkot na mukha ni Shantelle.

"Alam mo ba kung ano ang ugnayan namin ni Stanley? Lumaki kaming magkasama, maliit man o malaking problema ay nagtulungan kami. Dahil magkapatid ang turingan namin. At siya rin pinakamahalagang kasosyo ko sa negosyo. At kapag nalaman niya ito daang bilyun dolyar ang mawawala sa akin. Sa palagay mo talaga kaya kung gawin ang gusto mo laban sa taong kapatid na ang turing ko at kasosyo sa negosyo para lamang sa isang babaeng kagaya mo?" wika ni Reynald habang ang bibig ay inilapit pa sa tainga ni Shantelle.

Sa bawat salitang sinabi niya, ang pag-asa ni Shantelle ay tila nawasak. Tama ito sino ba naman siya para gawin iyon ni Reynald kay Stanley?

Isa lang naman siyang simpleng tao at wala ni anumang kayaman para makipagsabayan.

Ang tanga mo Shantelle, bakit kasi ang tanga tanga mo! Hindi ka man lang nag-isip bago magbanta?

Reynald saw that she didn't say anything. So he thought she understood his meaning. He sneered and said, "you overheard my words, but are you

sure you understand the meaning behind my

words? With my means and power, what has

happened that I can't hide from the world?"

Yumuko na lang si Shantelle at sinabi, "I'm sorry kung naabala kita. Aalis na ako."

Agad ba umalis si Shantelle, walang lingon likod siya naglakad papunta sa desk ng reservation area ng hotel.

Tila nakaramdam naman ng lungkot si Reynald habang nakatingin sa papalayong pigura ni Shantelle. Hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit niya naramdaman iyon. Ano ang nangyayari sa kanya? Naa- attract ba siya kay Shantelle. Agad niya iwinaksi ang isiping iyon at agad na tinungo ang elevator para bumalik sa room niya...

"Miss Shantelle, please sign your name. The reservation procedures have been completed for you." The beauty at the front desk looked at her strangely, when she was fighting with Reynald just now, the seven to eight beauties here had all seen it and had all cast envious gazes at her.

Who wouldn't know that Reynald was the

majority shareholder of this hotel?

As Shantelle walked out of the hotel, she felt the

sky darken a little.

Maya-maya pa ay tumunog ang cellphone niya. Pagtingin niya ay nakita niya na si Kelly ang tumatawag. Pinindot niya ang answer button para sagutin. "Hello?"

"Hello Shantelle, huwag ka na bumalik sa kumpanya, hintayin mo lang ako diyan sa hotel. Magkita na lang tayo mamaya."

"Ma'am Kelly, hindi na po kita mahintay dito. Kailangan ko po kasi umuwi agad."

"Shantelle, baka nakakalimutan mo na Boss mo ang kausap mo. Wala kang karapatang tanggihan ang anumang nais ng boss na gawin mo, naiintindihan mo ba?"

Ang dahilan kung bakit kailangan kasama ni Kelly si Shantelle ay alam niyang maraming dadalo na mga kalalakihan. At kapag may nagkagusto kay Shantelle sa party masosolo na niya si David.

Kilalang matalinong tao si Kelly kaya halos lahat ng gusto niya ay nakukuha niya. Kabilang na ang mga lalaki. Malaki ang pagkagusto niya kay David noon pa man kaya noong nalaman niya na bumalik na ito ng Japan at nagkataon pa na gusto nito magtrabaho sa kumpanya nila ay laking tuwa niya. Maisasakatuparan na niya ang mga plano niya, kaya lang kailangan niyang mawala sa landas niya si Shantelle. Nararamdaman niya na ito ang hadlang sa kanila ni David. At hindi rin lingid sa kaalaman niya na kakaiba ang mga titig ni David kay Shantelle. At ngayong gabi kailangan niya maakit si David...

Hindi mapakali si Shantelle, kailangan niya makauwi bago mag alas singko dahil iyon ang usapan nila ni Stanley. At gusto na niyang umalis sa kumpanya ni Kelly pero wala pa siyang pera pambayad sa pagbalewala niya ng contract sakali na aalis na siya. Ano ang dapat kung gawin?

Lalo pa siyang hindi mapakali dahil sa problemang iniisip niya. Pano siya makakalayo kay Stanley kung walang tutulong sa kanya?

Maya-maya pa ay biglang may naisip si Shantelle. Naisip niya na hanggat naibibigay niya ang pabor sa Lolo niya ay bibiyan siya nito ng regalo. Puwede niya hilingin na pera na lang ang ibigay sa kanya para pambayad niya kay Kelly para payagan na siyang mag-resign sa trabaho.

Napangiti si Shantelle sa isiping iyon. Kahit na sayang ang isang daang libong yuan ay okay lang basta makaalis na siya sa bruheldang si Kelly.

Mabilis na lumipas ang oras. Pasado alas singko na, at tulad ng inaasahan, may kasama si Kelly na isang pangkat ng kalalakihan.

Dumating din si David sa hotel kung saan idadaos ang party. Nang makita niya si Shantelle, na naghihintay sa kanila sa pintuan, tiningnan niya ito na may halong pagkamangha sa mga mata.

Kahit na isang simpleng professional atire lamang ang isinusuot ni Shantelle. Hindi maitago ang napakaganda niyang mukha.

Nainis naman si Kelly nang mapansin ang mga titig ni David kay Shantelle.

"Director Kelly, Mr. Silva, we've already booked a room. Do you want to go up now?" Shantelle asked.

Kelly nodded coldly before leading her client inside with a sweet smile on her face.

David glanced at her coldly. Then, he said coldly, "Don't follow us. You can go home now."

Ito ang hinihintay ni Shantelle kaya lang hindi kay Kelly galing sa salita na iyon kaya nag-atubili siya.

Nang marinig ang sinabi ni David ay agad na nagsalita si Kelly. "Shantelle, hindi ka puwedeng umalis!" Pagkatapos sabihin iyon ay ibinaling ang tingin kay David at sinani, "David, puntahan mo na ang ilan sa mga clients natin. Gusto ko makilala mo rin silang lahat.

Wala ng ibang sinabi pa si David, tumalikod na siya upang sundin ang utos ni Kelly.

"Shantelle, halika sumunod ka sa akin."

Gustong ng umalis ni Shantelle kaya lang hindi pa siya pinapayagang umalis ni Kelly.

Maya-maya pa ay biglang tila nakakita ng multo si Shantelle. May namataan siyang isang pamilyar na kotse ang humito sa labas ng hotel.

My God si Stanley ba iyon?

Kailangan niyang makaalis at pag nagkataon na makita siya roon ay baka kung ano pa ang gagawin sa kanya.