หรูซินเผยยิ้มเมื่อเห็นท่าทีตื่นตระหนกของบุรุษทั้งสี่ ก่อนจะชะงักอีกรอบเมื่อได้ยินคำของสาวใช้ตน
“สะอาดแล้วเจ้าค่ะ” ฟูชิงเปล่งเสียงหวานออกมาเป็นคราแรก ส่วนหนึ่งก็เพราะรู้สึกผิดที่ลงมือกับอีกฝ่ายนั่นเอง ทำเอาไห่เฉิงถึงกับหูแดงจนมองเห็นได้ชัด
“ขออภัยนะเจ้าคะใต้เท้า หรูซินไม่มีเจตนาจริงๆ” เสียงหวานจากอีกคนดังขึ้น เมื่อสาวใช้ตนขยับออกห่างแล้ว
“ช่างเถอะเมียจ๋า ไห่เฉิงหาเรื่องใส่ตัวเองทั้งนั้น วันนี้คงเป็นวันซวยของเจ้าแล้วล่ะ เรามาคุยกันเรื่องพลังวิเศษของเจ้าดีกว่านะ” เฟิงหรานเอ่ยเย้าสหาย พร้อมกับหยอดคำหวานใส่คนตัวเล็กด้วย ทำเอาคนในศาลาถึงกับคว่ำปาก ไม่เว้นแม้แต่ฟูชิง เพราะเอียนถ้อยคำของจินอ๋องเต็มที
“ปกติท่านอ๋องเป็นเช่นนี้หรือ” นางหันมากระซิบถามจางเฟย ซึ่งมีสีหน้าไม่ต่างกันนัก
มือเรียวยกขึ้นป้องปากของตนเพื่อตอบคำถาม “ตีหน้าพญายมทุกวัน น้ำเสียงก็เหมือนกับคนกัดฟันเอ่ยทุกประโยค หาได้อ่อนหวานเช
