15. คิดถึง

2201 Words

ฮุ่ยหรานเอ่ยขึ้น จินจงหันมาก็พบกับคนที่แต่งตัวด้วยชุดบุรุษ ผมที่ยาวสลวยถูกเกล้ามัดขึ้นม้วนอยู่ด้านบน " ฮุ่ยหรานเจ้ามาได้ยังไง ข้าคิดว่าเจ้าอพยพไปกับชาวเมืองแล้วเสียอีก ที่นี่ไม่ปลอดภัยเจ้าก็รู้ " " ข้ามีเรื่องจะให้ช่วย ขอคนสัก 10 คนได้หรือไม่ " " เจ้าคิดจะทำอะไรกัน " " เดียวข้าจะบอกให้รู้อีกที มีใครอาสาหรือไม่ " ฮุ่ยหรานเอ่ยออกไป ก็มีหลายคนที่อาสาที่จะทำงานกับท่านหมอ เมื่อได้คนครบตามที่ต้องการ ฮุ่ยหรานก็มุ่งหน้าไปตามถ้ำต่างๆ โดยมีจินจงตามมาด้วย เมื่อได้ของที่ต้องการแล้วก็ลงจากเขากันเข้าเมืองทันที " เจ้าเอาของพวกนี้มาทำไหมกัน " " นั่นสิท่านหมอ มูลค้างคาวพวกนี้เหม็นมากเลยขอรับ " ฮุ่ยหรานนึกขำกับท่าทีของชายหนุ่ม และจินจงที่ไปช่วยหามูลค้างคาวพวกนี้มา ก่อนที่จะเอ่ยบอกออกไปให้หายสงสัย " ข้าจะเอาสิ่งของพวกนี้มาทำระเบิด " " ระเบิดเช่นนั้นหรือ มันคืออะไรที่เจ้าเอ่ยถึง " ฮุ่ยหรานนึกขึ้นได

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD