" เจ้าเป็นอะไรหรือเปล่า เจ็บหรือไม่ "
" ข้าไม่เป็นไรพี่จินจง "
คุณหนูเหม่ยยวนยิ้มออกมาทันทีเมื่อเห็นทางจะกำจัดอีกคนให้พ้นทาง
" แหม คุณชายจินจงจะห่วงอะไรนักหนาเจ้าคะ ห่วงท่านหมอถึงเพียงนี้ เห็นทีอีกไม่นานก็คงจะได้ยินข่าวดีแล้วกระมัง แต่เอ๊ะ ข้าเคยได้ยินว่าท่านหมอฮุ่ยหราน เคยแต่งงานมาแล้วนี้เจ้าคะ เช่นนี้แล้วสกุลลู่จะรับได้หรือเจ้าคะ คงไม่มีสกุลไหนรับได้หรอกจริงหรือไม่ท่านแม่ทัพ "
เหยียนจวิ้นคราแรกก็นึกรำคาญคุณหนูผู้นี้ไม่น้อย แต่พอเห็นว่าเอ่ยเช่นนี้ออกมาจึงคิดร่วมวงด้วยซะเลย
"นั้นสิ เคยแต่งงานแล้วอีกทั้งจดหมายหย่าก็ยังไม่ได้รับ เช่นนี้แล้วจะแต่งงานใหม่ได้อย่างไรกัน "
เหม่ยยวนยิ้มออกมาอย่างเย้ยหยันคนตรงหน้า ฮุ่ยหรานมองหน้าแม่ทัพก่อนจะเดินออกไปซื้อของต่อ
" พี่จงฟานพี่เอาม้าไปรอที่ตรอกตรงนั้นก่อนก็ได้ ทางกลับเรือนข้าอยู่ทางนั้น "
" อืม ได้นี่เงินเอาไว้ซื้ออาหาร ท่านแม่ทัพบอกว่าอยากกินบ
