เมื่อประตูปิดลงเอริกก็ลืมตาขึ้นมองตามหลังสองสาวด้วยแววตาสับสน เขาค้นหาความโกรธในใจตัวเองไม่พบ หลังจากที่ได้สัมผัสร่างนุ่มหอมของโรสิตา ดูเหมือนความโกรธจะจางหายไปหมด มีเพียงความต้องการที่ประทุกขึ้นมาแทน ปรารถนาอยากสัมผัสเรือนร่างนุ่มนิ่มนั้นอยู่ร่ำไป เขากำลังเป็นบ้าใช่ไหม ที่ไปหลงใหลร่างกายของผู้หญิงผิดเพศอย่างโรสิตา ไม่เขาต้องเกลียดเธอสิ ต้องรังเกียจยายทอมบ้านั่น ไม่ใช่อยากกอดอยากจูบแบบนี้ คิดไปภาพของใบหน้าอ่อนใส กับโนมเนื้ออวบสล้างแสนเย้ายวนใจก็ปรากฏขึ้นในมโนนึก ริมฝีปากอิ่มสีกุหลาบนั่นก็หวานเหลือเกิน
อา... เขากำลังหลงเสน่ห์ทอมอึ๋มหรือนี่
เอริกสะบัดศีรษะแรงๆ ไล่ภาพกวนใจออกจากหัว ไม่มีวันเขาไม่มีวันจะยอมให้ตัวเองรู้สึกอะไรแบบนี้กับโรสิตาอีก ชายหนุ่มพยายามปฏิเสธความรู้สึกในใจของตัวเองอย่างยากลำบาก เขาต้องหาตัวช่วยเสียแล้วกระมัง
“แอนนี่... เธอต้องช่วยฉันได้”
เอริกหยิบโทรศัพท์มากดโทรหา
