(ยักษ์)
"หน้ามึงแบบเหมือนหมาหน้าย่นอ่ะ รู้ตัวไหมว่าเริ่มเหมือนไอ้พายุเข้าทุกวัน"
"สนใจงานตัวเองเถอะ"
ไอ้ใบเตยที่นั่งอยู่โซฟาในห้องทำงานผมกระดิกเท้าใส่อย่างกวนๆ มันกำลังทำงานในส่วนของมันที่ต้องรับผิดชอบอยู่น่ะ งานกลุ่มที่มันไม่มาครั้งก่อนเพราะแฮงค์หนักมันเลยต้องทำวันนี้แต่เสือกอยากเสนอหน้ามาทำบ้านผม
"เออว่าจะถาม" ผมที่กำลังนั่งลงที่เก้าอี้เหลือบมองไอ้เตยอีกครั้ง "เมื่อคืนนี้ยังไงวะ เคลียร์กันรู้เรื่องไหม"
"อืม โอเคดี"
"แต่มึงเมามากหนิ"
"กูไม่ได้เมา"
"มึงเมา มึงแดกเหล้าเป็นลิตรคนเดียวอย่าตอแหลกูดูออกว่าเวลามึงเมาจะเป็นแบบไหน"
"เมาไม่เมาก็เรื่องของกูเถอะ"
ผมตอบอย่างขอไปทีก่อนเสียงโทรศัพท์ตัวเองจะดังขัดขึ้น ผมหยิบโทรศัพท์ออกมาดูและกดรับเพราะเป็นเบอร์แม่
"ครับแม่"
(ทำไมไม่โทรหาคุณแม่เลยคะน้องยักษ์)
"ขอโทษครับช่วงนี้ยักษ์ยุ่งๆ จะสอบแล้วด้วย"
(ไม่เป็นไรค่ะแม่ไม่โกรธ แล้วเป็นไงบ้าง
