ข่าวบัดสีบัดเถลิงถูกป่าวประกาศไปทั่วไร่ส้มเหนือภูผา ทันทีที่ได้เห็นพายุลูกใหญ่ลงกลางหัว พ่อเลี้ยงหนุ่มรีบกำชับคนงานในไร่ให้หยุดล้อนายหญิงที่ไม่กล้าแม้จะออกจากบ้าน
"ฉันสั่งคนงานไว้แล้ว ไม่มีใครกล้าเปิดปากล้อปิ่นแน่นอน"
ปิ่นมุกมองคนที่เดินเข้ามาสวมกอดเธอ เขาเกยใบหน้าลงบนศีรษะเล็ก ก่อนจะก้มลงสูดดมเรือนผมเงางาม
"ปล่อยค่ะ ปิ่นจะไปตลาดกับป้าหญิง"
"ขอกอดหน่อย ปิ่นตัวหอมจัง แถมยังนุ่มนิ่มอีก"
จมูกโด่งเป็นสันก้มลงสำรวจเนื้อตัวคนตัวเล็กในอ้อมแขน กลิ่นหอมอ่อนๆ ประจำตัวเธอทำเอาพ่อเลี้ยงหนุ่มใจเต้นระรัว
"อย่ากัดนะ"
เมื่อเห็นใบหน้าหล่อก้มลงสัมผัสที่ลำคอขาว ปิ่นมุกรีบดันตัวออกห่าง แต่ทว่าคงไม่อาจจะสู้คนหน้ามึนที่ใช้ฟันขาวขบเม้นเบาๆ สร้างรอยรักไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
"ปิ่นบอกว่าอย่ากัดไง"
"ไม่รู้ไม่ชี้ ปิ่นชอบปิดรอยรักที่ฉันทำไว้เองนิ"
"น่าอายจะตาย"
"น่าอายตรงไหน เขาจะได้รู้ว่าปิ่นเป็นเมียพ่อเล
