ฌอนหันขวับมองไปตามสายตาของปรัชญ์แล้วก็สะดุ้งโหยง “เฮ้ย! แพทกับชมพู่ มาด้วยกันได้ยังไง”
คู่หมั้นของรุจรวีถามเพื่อนซี้ของตนเอง แน่ใจว่าเขาไม่ได้เชิญชมพูนุทและพัชยามาแม้แต่น้อย แล้วที่สำคัญ สองสาวที่สร้างความปวดหัวที่สุดให้แก่เขาไปรู้จักกันได้อย่างไร?!
“แกจัดการเองนะโว้ย เห็นแล้วปวดหัวแทน” ปรัชญ์ไม่พูดเปล่า นายแบบหนุ่มรีบถอยกรูดทันทีเพราะเคยเห็นกับตาว่าการปะทะกับสองสาวนั้นช่างน่าปวดหัวเพียงใด
แต่ฌอนไม่ยอมให้เพื่อนสนิทหนีไปได้ง่ายๆ เวลานี้เขาไม่อยากพูดคุยหรืออยู่ตามลำพังกับสองสาวนั่นแม้แต่น้อยจึงเอื้อมมือไปรั้งเพื่อนที่ทำท่าจะชิ่งหนีเอาไว้แน่น “เพื่อนกันอยู่ด้วยกันก่อนสิวะ”
เห็นท่าทางคล้ายกับจะเสียขวัญของเพื่อนซี้ปรัชญ์จึงยอมแต่โดยดี “เออๆ จะยืนเป็นกำลังใจให้ตรงนี้”
พอพูดจบปรัชญ์ก็ถอยไปยืนข้างหลังฌอนทันที่ ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ชมพูนุทเดินนวยนาดมาหยุดอยู่ตรงหน้าฌอนพร้อมกับส่งยิ้มหว
