“เลิกพูดเรื่องนี้เถอะค่ะ” เป็นอีกครั้งที่หญิงสาวบอกแก่เขาและฌอนก็ยอมแพ้แต่โดยดี
“ก็ได้ๆ พี่จะไม่อยู่สักอาทิตย์นึงนะรวี พอดีมีงานด่วนเข้ามา ช่วงนี้พี่ค่อนข้างยุ่งนิดหน่อยเพราะต้องรีบเคลียร์งานทุกอย่าง” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น เพราะพอเสร็จงานจากทางบริษัทแม่ที่อเมริกา ฌอนก็มีงานทางนี้รออยู่ ทั้งงานถ่ายแบบและบริษัทที่ต้องเร่งสะสางให้เสร็จ เผื่อเขาจะมีเวลาว่างพอได้ลาพักยาวๆ ในอีกสองเดือนข้างหน้าเพื่อไปฮันนีมูน
“ค่ะ” รุจรวีหยักหน้ารับอย่างรวดเร็ว
คราวนี้ฌอนจ้องมองหน้าหญิงสาวนิ่ง พอเห็นสีหน้าจริงจังของคู่หมั้นหนุ่ม รุจรวีก็พลอยเงียบไปด้วยจนฌอนถอนหายใจยาวแล้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“พี่คิดว่าพี่อาจจะต้องย้ายกลับบ้านหลังจากเราแต่งงานกัน...ไม่ใช่บ้านที่นี่นะ แต่เป็นที่นิวยอร์ก”
พอเห็นหญิงสาวไม่ตอบ ชายหนุ่มจึงพูดต่อไปว่า “พี่ทำตามใจตัวเองมานานมากแล้ว ถึงเวลาที่พี่ต้องกลับบ้านเสียที พี่เลยอยากให้รว
