หลังจากตกลงกันได้พ่อแม่ของฌอนก็ขอตัวกลับไปก่อน โดยที่ฌอนจะตามไปทีหลังเพราะรวีวิทย์เอ่ยรั้งเอาไว้
สินสอดที่คุณทาริกาเสนอมาตั้งแต่แรกนั้น รวีวิทย์ก็เสนอขึ้นมาว่าเขาไม่ต้องการมากมายถึงขนาดนั้น ขอให้จัดมาตามสมควรก็แล้วกันเพราะน้องสาวของเขาและฌอนแค่จะหมั้นกันเท่านั้น ไม่ได้แต่งงาน แต่คุณทาริกากลับส่ายหน้าบอกว่านี่แหละเหมาะสมแล้วจนพี่ชายของรุจรวีอ่อนใจ พลางคิดว่าเขาค่อยตะล่อมกล่อมผู้ใหญ่ทีหลังอีกทีก็ได้
“รวีขอตัวก่อนนะคะ”
เมื่อเหลือกันเพียงสามคน รุจรวีก็เป็นคนแรกที่เอ่ยขอตัวออกไปก่อน ในเวลานี้เธอยังไม่อยากเผชิญหน้ากับฌอน สิ่งที่เขาทำในวันนี้สร้างความรู้สึกอึดอัดให้แก่เธอ แต่ขณะเดียวกันเธอก็รู้สึกแปลกๆ คลับคล้ายจะ...ดีใจ แต่เธอก็รู้...มันไม่ใช่ความรู้สึกนั้น
ความรักเธอก็เคยมี เขียนนิยายรักมาก็หลายเรื่อง...แต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่เธอรู้สึกอะไรอย่างนี้ ดูเหมือนว่าชีวิตเธอในช่วงนี้จะเป็นยิ่งกว่าน
