เป็นอีกครั้งหนึ่งแล้วที่รุจรวีได้มาที่บ้านหลังเล็กของฌอน หลังจากที่เขาเคยพาเธอมาก่อนหน้านี้ครั้งหนึ่งแล้ว พอก้าวเข้าไปในบ้านคุณทาริกามารดาของฌอนก็ปรี่เข้ามาหาเธอด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม จูงมือรุจรวีที่ได้แต่ส่งยิ้มเขินๆ เพราะยังไม่ชินกับท่านนักให้ไปนั่งที่โซฟา ซึ่งไม่ไกลนักกับคุณไรอันบิดาของฌอนกำลังนั่งดูข่าวอยู่
“สวัสดีค่ะคุณลุง คุณป้า”
รุจรวียกมือไหว้ผู้ใหญ่สองคนในห้องทันทีที่มือของเธอเป็นอิสระ และด้วยความไม่ชินปากเธอก็เผลอเรียกทาริกาและไรอันเช่นนั้น ทำให้ทาริกาถึงกับหันขวับไปมองหญิงสาวรุ่นลูกด้วยสายตาดุๆ ที่ไม่จริงจังนักขณะที่ฟาดมือลงบนท่อนแขนเล็กเบาๆ พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงงอนนิดๆ ว่า
“ไฮ้! บอกแล้วไงจ๊ะว่าให้เรียกพ่อกับแม่ ถ้าเรียกลุงกับป้าอีกจะโกรธจริงๆ ด้วยนะ”
รุจรวีหน้าม่อยด้วยความรู้สึกผิด เธอได้แต่ส่งยิ้มแหยๆ ให้ทาริกาขณะที่ปรายตามองฌอนซึ่งนั่งตรงข้ามกับเธอ ก็เห็นเขาเอาแต่มองเธอด้วย
