Muling tumalim ang tingin ni Arnulfo. Pabalya nitong inilapag ang tasa sa mesa at muli siyang binalingan.
"At sinong gusto mong magmana nito? Ikaw lang ang nag-iisa kong anak!"
"Si Cielo," baling niya sa babae na ikinatigil nito. Mabilis siya nitong nilingon.
Natigilan si Arnulfo at bahagyang napailing. "Tawagin mo siyang tita!"
Sa pagkakataong iyon, siya naman ang natigilan. Walang imik na sinalubong niya ang matalim nitong mga mata.
"Asawa ko siya, tawagin mo siyang tita," ulit nito sa mas seryosong paraan.
Lagi nitong ipinapaalala sa kaniya ang bagay na iyon, pero hindi naman niya magawa dahil nasanay na siyang tawagin ang babae sa pangalan nito.
"Daddy, she's not that old. She's just five years older than me—"
"Kahit na!" napaigtad siya sa pagtataas nito ng boses.
Sakto naman
