“พวกมันจะเข้ามาแล้วทำยังไงดี” ฟารุคดินถามมังกรอย่างร้อนรน
“ไม่ต้องกลัว เดี๋ยวข้าจะพาท่านหนีเอง พวกนั้นมันบินไม่ได้อย่างข้าหรอก มันตามเรามาไม่ทันแน่”
มังกรแดงมอลลี่ปลอบใจเขา ขณะกระพือปีกพาตัวเองบินสูงขึ้น แรงกระพือปีกทำให้เกิดลมพายุรุนแรงจนทหารของมุสตาฟาล้มกลิ้งไปมา ข้าวของปลิวว่อน ทรายฟุ้งกระจายจนเข้าตาพวกที่เข้ามาขัดขวาง มังกรแดงพาร่างใหญ่โตของตนและร่างของราชาหนุ่มบนหลังบินหนีออกไปจากที่ตรงนั้น ท่ามกลางความสับสนอลหม่านและความหวาดกลัวของเหล่าผู้ทรยศ
“ท่านจะให้ข้าพาท่านไปทางไหน”
มอลลี่เอ่ยถาม หลังจากพาราชาบินมาระยะหนึ่งแล้วพ้นจากสายตาของพวกมุสตาฟามาไกลมาก ท้องฟ้ายามราตรียังมืดมิดไม่รู้ทิศทาง เธอพาราชาหนุ่มบินมาเรื่อยๆ โดยไม่รู้จุดหมาย
“เราหาที่พักกันก่อน รอให้เช้าข้าถึงจะรู้ว่าเราอยู่ที่ใด ลงตรงนั้นก็ได้มีโอเอซิสให้เราพอได้พักอาศัย”
ฟารุคดินชี้มือไปยังโอเอซิสเล็กๆ กลางทะเลทราย ห
